Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/28776 Esas 2014/2326 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında katılanlar ..., ... ve ..."ü yaralama suçundan üç ayrı dava açıldığı halde yaralama eyleminin hangi mağdura yönelik olduğu da belirtilmeden tek bir yaralama suçundan hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 223. maddesine aykırı davranılması ,
2) 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde, haksız bir fiilin meydana getirdiği hiddet veya şiddetli elemin etkisi altında suç işleyen kimse için verilecek cezanın dörtte birinden dörtte üçüne kadar indirim öngörüldüğü, bu oranlar arasındaki indiriminin failde oluşan hiddet ve şiddetli elemin etkisine göre belirlenmesi gerektiği halde, taraflar arasında kimin başlattığı belirlenemeyen kavga sırasında katılanlar ... ve ..."ın sanık ..."i basit tıbbi müdahale ile iyileşir şekilde yaralamaları hareketinin, sanığın cezasından üst sınırdan tahrik indirim yapılmasını gerektirmeyeceği nazar alınmadan, tahrik indiriminin üst hadden uygulanması,
3) Katılanlarda gerçekleşen kesi şeklindeki birden çok yaralanma bakımından sanığın suçta kullandığı kabul edilen ancak ele geçmeyen demir çubuğun kanun tanımında belirtilen “elverişlilik” ölçütüne uygun bulunması karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nin 6/1.f maddesi gereği TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi
4) Sanık hakkında tercih edilen seçenek hapsin, 5237 sayılı TCK"nin 50/2 maddesine aykırı olarak adli para cezasına çevrilmesi,
5) 17/12/2010 ve 22/2/2011 tarihli duruşma tutanakları birinci sayfalarının katip tarafından imzalanmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 219. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 Sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 23/01/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.