Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10668 Esas 2015/5674 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/4, 62, 53/1, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusursuz olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
İki sınır arasında temel ceza belirlenirken; 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi göz önüne alınarak suçun işleniş biçimi, mağdurların yaralanmalarının niteliği, sanığın taksire dayalı kusurunun derecesi nazara alınmak suretiyle adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek sanığa en üst hadden ceza tayini,
Kabule göre de; taksirli suçtan mahkum olan sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gözetilerek CMUK.nun 321.maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.