Cinsel saldırı suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 102/1-2. cümlesi, 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.04.2019 gün ve 2018/179 Esas, 2019/387 sayılı Kararına yapılan itirazın reddine ilişkin merci Ankara 30. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.05.2019 tarihli ve 2019/340 Değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.04.2018 gün ve 2014/15-487 Esas, 2018/151 sayılı Kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği nazara alınarak yapılan incelemede, cinsel saldırı suçunun soruşturma ve kovuşturmasının şikâyete bağlı olduğu ve mağdurun 06.11.2018 tarihli celsede sanık hakkındaki şikâyetinden vazgeçtiği, 5237 sayılı Kanunun 73/6. maddesi gereğince şikâyetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususunda sanığın beyanı saptanarak sonucuna göre vazgeçmenin kabul edilmemesi halinde davaya devam edilip, suçun sübutu kabul edilirse düşme, kabul edilmezse beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilerek itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 02.10.2019 günlü, 94660652-105-06-12083-2019-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrakla birlikte tevdi kılınmakla gereği görüşüldü:
Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.04.2019 tarihli kararına yapılan itiraz üzerine merci tarafından sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararında 5271 sayılı Kanunun 231. maddesinde belirtilen koşullar mevcut bulunduğundan bahisle itirazın reddine karar verilmiş ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.06.2019 gün ve 2016/7-1413 Esas, 2019/489 sayılı Kararı ile itiraz merciinin sadece şeklî olarak değil, hem maddî olay, hem de hukukî yönden inceleme yapabileceğinin belirtilmesi nedeniyle, merci Ankara 30. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından sanığın esasa yönelik itirazları konusunda da inceleme yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sadece hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin koşulların var olup olmadığı yönünden sınırlı değerlendirme yapılarak itirazın reddine karar verilmesi karşısında, kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Ankara 30. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.05.2019 tarihli, 2019/340 Değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına ve dosyanın merciine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 22.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.