Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/5235 Esas 2020/5647 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5235
Karar No: 2020/5647
Karar Tarihi: 07.10.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/5235 Esas 2020/5647 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Trafik kazasında yaralanan davacı, daimi iş göremezlik, geçici işgöremezlik ve tedavi gideri tazminatı talebinde bulunarak dava açmıştır. Maddi tazminat talebi daha sonra arttırılmıştır. Mahkeme, asıl davanın kabulüne, birleşen davanın reddine karar vermiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir. Temyiz edilen birleşen davada verilen karar kesin niteliktedir ve temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesiyle öngörülen kesinlik sınırı ve 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK'ya eklenen EK-Madde 1'de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında, 2019 yılı için kesinlik sınırının 58.800,00 TL olduğu belirtilmiştir.

17. Hukuk Dairesi 2019/5235 E. , 2020/5647 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili; 18/06/2009 tarihinde gerçekleşen trafik kazasında araçta yolcu olarak bulunan davacının yaralandığını, asıl davada ve birleşen davada şimdilik 5.000,00TL daimi iş göremezlik ve 10 TL geçici işgöremezlik ve tedavi gideri tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Islah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 132.014,79TL"ye, birleşen davada ise bedel artırım dilekçesi ile maddi tazminat talebini 3.499,00TL"ye arttırmıştır.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; asıl davanın kabulüne, birleşen davanın reddine karar verilmiş; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi’nce, tüm dosya kapsamına göre, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL"dir.
Temyize konu edilen birleşen davada verilen karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin davacılara ilişkin hükmün kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 07/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.