Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/662 Esas 2020/1523 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/662
Karar No: 2020/1523
Karar Tarihi: 04.03.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/662 Esas 2020/1523 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, müvekkilinin müflis bankada olan alacağının kayıt ve tahsili için yaptığı başvurunun reddedildiğini ve iflas idaresinin kararının haksız olduğunu iddia ederek alacağın iflas masasına kaydedilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi davanın usulden reddine karar vermiştir. Tarafların istinaf başvurusu ise esastan reddedilmiştir. Davalı tarafın temyizi sonucunda, tarafların temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Bu kararın sonucunda, davacı tarafından Harçlar Kanunu'nun 13/J maddesi uyarınca harç alınmayacakken, davalı tarafından Bankacılık Kanunu'nun 140. maddesi uyarınca harç alınacaktır.
23. Hukuk Dairesi         2020/662 E.  ,  2020/1523 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi

    Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    KARAR
    Davacı vekili, müvekkilinin müflis bankada olan alacağının kayıt ve tahsili için yaptığı başvurunun reddedildiğini, iflas idaresinin kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek reddedilen alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    İlk derece mahkemesince yargı yolu bakımından HMK"nın 114/1-b ve 115/2 maddeleri uyarınca davanın usulden reddine dair verilen karara karşı taraflar vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davalı vekilleri temyiz etmiştir
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre taraflar vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraflar vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı yönünden 492 sayılı Harçlar Kanununun 13/J maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına, davalı yönünden 19.12.2005 günlü ve 5411 Sayılı Bankacılık Kanunu"nun 140. maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına,
    04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.