Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/2322 Esas 2020/3596 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından 31/01/2014 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi istenmesi üzerine Dairemizin bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 19/12/2017 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi mirasçı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR
Talep, mirasçılık belgesi verilmesine ilişkindir.
Talep eden vekili, müvekkilinin ... 10. İcra Müdürlüğünün 2012/11979 Esas sayılı takip dosyasında borçlu ve mirasbırakan ...’den alacaklı olduğunu, icra dosyasından verilen yetkiye istinaden muris ..."nin veraset ilamının verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın kabulüne karar vererek mirasbırakan ..."nin tüm miras payının kardeşi ...’na ait olduğuna ilişkin mirasçılık belgesini düzenlemiştir.
Hükmü, mirasçı ... vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüyle mirasbırakanın en yakın yasal mirasçılarının tamamı olan eşi ... ve çocukları ... ile ...’nin ... 3. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/2076 Esas 2011/3146 Karar sayılı dosyasında mirası reddettiklerinden bahisle 05.01.2011 tarihinde ölen mirasbırakan ...’nin tüm miras payının kardeşi ...’na ait olduğuna ilişkin mirasçılık belgesi verilmiş ise de, oluşturulan hüküm yasal düzenlemelere uygun düşmemiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 495. maddesi uyarınca, mirasbırakanın birinci derece mirasçıları, onun altsoyudur ve çocuklar eşit olarak mirasçıdırlar. Aynı Kanunun 499/1 maddesi uyarınca, sağ kalan eş, mirasbırakanın altsoyu ile birlikte mirasçı olursa, mirasın dörtte biri oranında mirasçı olur.
Türk Medeni Kanununun 612. maddesi “En yakın yasal mirasçıların tamamı tarafından reddolunan miras, Sulh Mahkemesince iflas hükümlerine göre tasfiye edilir. Tasfiye sonunda arta kalan değerler, mirası reddetmemişler gibi hak sahiplerine verilir.” hükmünü düzenlemiştir.
Mirasçılık belgesi istemek, maddi bir olayın varlığını ikrar ve kişiler arasındaki irs ilişkisini tesbit ettirmekten ibarettir. Mirastan çıkarma ve yoksunluk sebeplerinin gerçekleşmesi ya da mirasın reddi veya mirastan feragat edilmiş olması ilgili kişinin mirasçılık belgesinde mirasçı olarak gösterilmesine ve kendisine mirastan pay verilmesine engel bir neden değildir. Ne var ki, bu olguların hukuki sonuçlarının terekenin bölüştürülmesi (tasfiyesi) sırasında gözetileceğinin hüküm yerinde gösterilmesi gerekir.
Somut olaya gelince, mirasbırakan ...‘nin 05.01.2011 tarihinde ölümü ile geriye eşi ... ve çocukları ... ile ... kalmıştır. Mirasbırakanın eşi ... ve çocukları ... ile ..., ... 3. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/2076 Esas 2011/3146 Karar sayılı dosyasında mirası reddetmişlerdir. Mirasbırakanın en yakın mirasçılarının tamamı tarafından mirası reddedilmiştir. Mirasbırakanın babası ..., 10.08.1965 tarihinde, annesi ... ise 03.01.1996 tarihinde ölmüş olup anne baba bir kardeşi ... sağdır. Mahkeme, mirasbırakanın en yakın yasal mirasçılarının tamamı tarafından mirası reddedildiği için mirasın tamamı mirasbırakanın kardeşi ...‘na bırakılmış ise de Türk Medeni Kanununun 495 ve 499 maddeleri gereğince yasal mirasçılar, murisin eş ve çocukları olduğundan, mirasçı olarak gösterilen ve pay verilen ..."nun mirasçılık sıfatı bulunmamaktadır.
Yukarıda açıklanan hukuksal olgular dikkate alındığında mirasbırakanın eş ve çocukları ile irs ilişkisini gösterir mirasçılık belgesi düzenlenmeli ve 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 612. maddesi gereğince mirasın en yakın yasal mirasçıların tamamı tarafından reddedilmiş olması nedeni ile terekenin resen iflas hükümlerine göre tasfiyesi için reddi tespit eden mahkemeye bildirimde bulunulmalıdır. Açıklanan nedenlerle yasaya aykırı mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, 10.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.