Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10121 Esas 2019/4917 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10121
Karar No: 2019/4917
Karar Tarihi: 06.05.2019

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10121 Esas 2019/4917 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, tefecilik suçundan mahkum olan sanıkların temyiz başvurusunu inceleyerek karar vermiştir. Sanıkların suçun konusu para olduğu ve son ödünç paranın verildiği tarih ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığı için hükümler bozulmuştur. Ancak bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı düşmesine karar verilmiştir.
KARARDA GEÇEN KANUN MADDELERİ:
- 5237 sayılı TCK'nın 241/1. maddesi (tefecilik suçu)
- 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e maddesi (suçun işlendiği tarihte yürürlükte olan kanunda öngörülen cezanın üst sınırı)
- 5237 sayılı TCK'nın 67/4. maddesi (ilaveli dava zamanaşımı süresi)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (yargılama usulü kanununun uygulanması)
- CMUK'nın 321. maddesi (mahkeme kararlarının bozulması)
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi (zamanaşımı süresi)

5. Ceza Dairesi 2015/10121 E. , 2019/4917 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıkların üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, bu suçta suçun konusu para olup, suç tarihinin de son ödünç paranın verildiği tarih olduğu, dava konusu somut olayda suçtan zarar görenlerden Mustafa"nın sanık ..."den altın aldığını, Ramazan"ın ise 2006 yılı öncesinde sanık ..."den, aynı yıl içerisinde diğer sanıktan faiz karşılığı ödünç para aldığını beyan etmeleri karşısında, son ödünç paranın Musa"ya verildiği Mart 2007 tarihi ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 06/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.