Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/22117 Esas 2022/2085 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında ilk derece mahkemesince hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143 ve 35/2. maddeleri gereğince 6 yıl 9 ay hapis cezasına hükmedildiği, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan ise 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesi gereğince 1 yıl 3 ay hapis cezasına hükmedildiği, anılan hükümlere yönelik sanık ve müdafii tarafından yapılan istinaf istemleri üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince 04/10/2021 tarihli karar ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği ve anılan karara karşı sanık ile müdafii tarafından yapılan temyiz istemlerinin, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 20/10/2021 tarihli ek kararı ile 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a ve 296/1. maddeleri gereğince konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden reddine karar verildiği, ek kararın sanık müdafiine 27/10/2021 tarihinde tebliğ edildiği, anılan ek karara yönelik herhangi bir temyiz isteminin bulunmadığı, buna göre temyiz incelemesinin kapsamının sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm ile sınırlı olduğu ve sanığın temyiz dilekçesinde 5271 sayılı CMK’nın 294. maddesinde belirtildiği şekilde temyiz sebebini gösterdiği belirlenerek yapılan incelemede;
1- Sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin “Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.” ve aynı Kanun’un 294. maddesinin ise; “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin 11/10/2021 tarihinde kendisine tebliğ edilen karara karşı sunmuş olduğu 18/10/2021 tarihli temyiz dilekçesinde hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik sebep göstermediğinin ve 07/12/2021 tarihli ek temyiz dilekçesini de 5271 sayılı CMK’nın 295/1. maddesinde öngörülen yedi günlük yasal süreden sonra -temyiz başvurusu için belirlenen sürenin bitim tarihi olan 26/10/2021 tarihinden itibaren yedi gün içinde ek dilekçenin verilmesi gerektiğinden, ek dilekçenin verilebileceği son tarihin 02/11/2021 olduğu gözetilerek- dosyaya sunduğunun anlaşılması karşısında, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin “Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.” ve aynı Kanun’un 294. maddesinin ise; “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin müştekinin zararını karşılamak istediğine, ailesinde kendisinden başka çalışabilecek kişi olmadığından ailesinin dışarıda mağdur durumda olduğuna, eşiyle boşanma aşamasına geldiğine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA, 14/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.