Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/13867 Esas 2016/12558 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı-karşı davalı, fazla mesai ile kıdem tazminatı alacaklarının ödetilmesine, davalı-karşı davacı ise ihbar tazminatı ile eğitim giderinin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, her iki davayıda kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı-karşı davalı vekili, müvekkilinin 01.03.2010 tarihinde davalı banka nezdinde çalışmaya başladığını, 01.06.2013 tarihinde işten ayrıldığını, müvekkilinin sürekli fazla çalışma yaptığını ancak fazla çalışma ücretinin ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı-karşı davacı vekili, davacının istifa ederek işten ayrıldığından kıdem tazminatı alacağının olmadığını, fazla çalışma iddiasınında haksız olduğunu, davacının taleplerinin aksine davalı bankanın davacıdan eğitim gideri ve ihbar tazminatı alacağının bulunduğunu savunarak davanın reddi ile karşı davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, asıl dava ile karşı davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı-karşı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya içeriğine göre, davacı (karşı davalı) 07.05.2013 tarihli istifa dilekçesi ile, 31.05.2013 tarihinde ayrılmak istediğini bildirmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, istifa dilekçe tarihi olan 07.05.2013 tarihi ile 31.05.2013 tarihi arasındaki sürenin ihbar süresinden düşümü ile davalının (karşı davacı) hak kazandığı ihbar tazminatı alacağı hesaplanmıştır.
İhbar tazminatına esas alınan ihbar süresi, ücretli izin süreleri ile iç içe geçemeyeceği gibi bu süre bölünemez. Davacı (karşı davalı) işçinin üç yıl üç ay hizmet süresi gereğince sekiz haftalık ihbar süresine göre; ihbar tazminatı alacağının tamamı hüküm altına alınmalıdır. Ayrıca ihbar tazminatı alacağının aylık giydirilmiş ücret miktarı üzerinden hesaplanması gerekir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.