MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve ... (kendi adlarına asaleten ..."ye velayeten) vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ... Yağ Gıda Akaryakıt İnş. San. Tic. Ltd. Şti. ve ... aleyhine 23/02/2012 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu yaralanma ve araç hasarı nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 30/09/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ve davalı ... ... Yağ Gıda Akaryakıt İnş. San. Tic. Ltd. Şti. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Mahkeme gerekçeli karar başlığında davacılardan ...’nin isminin yazılmamış olması, mahalde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmekle bozma sebebi yapılmamıştır.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ... ... Yağ Gıda Akaryakıt İnş. San. Tic. Ltd. Şti.’nin tüm, davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanma ve araç hasarı sebebiyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş hüküm, davacılar vekili ve davalı ... ... Yağ Gıda Akaryakıt İnş. San. Tic. Ltd. Şti. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili, davalı ...’ın sevk ve idaresindeki diğer davalı ... ... Yağ Gıda Akaryakıt İnş. San. Tic. Ltd. Şti.’ne ait aracın, karşı istikametten gelen davacı ...’nin yönetimindeki araca çarptığını, bu nedenle davacılara ait aracın hasar gördüğünü, davacı sürücü ...’nin ve aynı araç içerisinde yolcu olan diğer davacılar ... ve ...’nin yaralandığını belirterek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ceza yargılaması ve dosya kapsamında alınan kusur raporu dikkate alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Olay tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı BK 47. maddesi (Türk Borçlar Kanunu’nun 56. maddesi) hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi
zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para miktarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Somut olayda, olay tarihi, olayın gelişim şekli, davacıların yaralanma derecesi, davalının tam kusurlu olması ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde davacılar yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı azdır. Daha yüksek düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA, davalının tüm, davacıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte belirtilen nedenlerle reddine ve davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 09/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.