Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26628 Esas 2022/2176 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I)Sanık hakkında müştekiler ... ve ...’a karşı kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden hüküm kurulurken uygulama maddesi olarak TCK'nın 116/1 maddesi yerine aynı Kanunun 116/2. maddesinin yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Hırsızlık konusu eşyaların suç tarihi itibarıyla TCK’nun 145. maddesinin uygulanmasını gerektirecek değer azlığına konu olmamasına karşın söz konusu maddenin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına konu tekerrüre esas en ağır cezaya ilişkin Zile Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/335 Esas ve 2011/227 Karar sayılı ilamı ile hükmedilen 5 yıl 4 ay hapis cezasına ilişkin ilamı yerine, 2 yıl 1 ay hapis cezasına hükmedilen Zile Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/216 Esas ve 2012/387 Karar sayılı ilamı tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hükümlerden tekerrüre ilişkin bölümleri çıkarılarak yerine, “sanığın adli sicil kaydına konu Zile Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/335 Esas ve 2011/227 Karar sayılı ilamı ile hükmedilen 5 yıl 4 ay hapis cezasına ilişkin ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK'nın 58/6. maddesi gereğince sanığa hükmolunan cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ancak karşı temyiz bulunmaması nedeniyle, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi gözetilerek, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesine göre koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, yanılgılı uygulama sonucu hükümde gösterilen Zile Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/216 Esas ve 2012/387 Karar sayılı ilamı nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II)Sanık hakkında müşteki ...’e karşı kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
(1) nolu bozma sebebimizin sonucuna göre, konut dokunulmazlığının ihlali suçu bakımından zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dosya içerisinde olay yeri krokisi, görgü tespit tutanağı bulunmaması karşısında; bağ evinin avlusunda bulunan garajdan hırsızlık eylemi sebebiyle eklenti niteliği açıklığa kavuşturulmak amacıyla bağevinin etrafının çevrili olup olmadığı araştırılıp bağ evinin eklentisi olduğunun belirlenmesi halinde sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu, eklenti olmadığının tespiti halinde ise aynı Kanun'un 142/1-e maddesine uyan suçu oluşturacağı gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanığın adli sicil kaydına konu tekerrüre esas en ağır cezaya ilişkin Zile Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/335 Esas ve 2011/227 Karar sayılı ilamı ile hükmedilen 5 yıl 4 ay hapis cezasına ilişkin ilamı yerine, 2 yıl 1 ay hapis cezasına hükmedilen Zile Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/216 Esas ve 2012/387 Karar sayılı ilamı tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
3-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanıkların eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumlarının değerlendirilmesinde gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 14/02/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.