Mahkemesi : Diyarbakır 4. İş Mahkemesi

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince, kararın kaldırılmasına ve davanın kısmen kabulüne dair karar verilmiştir.
Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince verilen kararın, feri müdahil Kurum ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM
Davacı,17.08.1998 ile 01.08.2005 ve 24.01.2009 ile 06.09.2012 tarihleri arasında iradesi dışında başka işyerlerinden bildirim yapıldığını belirterek, davalı işveren nezdinde , motor tamircisi olarak çalıştığının tespitini talep etmiştir.
II-CEVAP
Davalı işveren vekili, davacının 18/02/2012-06/09/2012 tarihleri arasında davalı işyerinde çalışmasının olduğunu, öncesinde davalı işyerinde çalışmadığını, 2005 yılı öncesi çalışma iddiasının hak düşürücü süreden reddi gerektiğini belirterek, davanın reddini talep etmiştir.
Feri Müdahil vekili, Kuruma intikal eden belge bulunmadığını, davacının iddiasının Kurum kayıtları ile çeliştiğini belirterek; davanın reddini talep etmiştir.
III-MAHKEME KARARI
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
B-BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI:
Bölge Adliye Mahkemesince,davacı vekilinin istinaf isteminin 6100 sayılı HMK 353/1-b.2 maddesi uyarınca kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına ve davanın kısmen kabulü ile davacının davalıya ait işyerinde 01/03/2011-18/02/2012 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak çalıştığının tespitine; fazlaya ilişkin istemin reddine, karar verilmiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davalı ve fer"i müdahil Kurum vekili verilen kararın hatalı olduğunu belirtip, kararın bozulmasını istemiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasanın 86/9. maddesi olup bu tür sigortalı hizmetlerin tespitine ilişkin davaların, kamu düzeniyle ilgili olduğu ve bu nedenle de özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmesinin zorunlu ve gerekli bulunduğu açıktır. Bu çerçevede, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde resen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
506 sayılı Kanunun 4. maddesinde “sigortalıları çalıştıran gerçek ve tüzel kişiler” işveren olarak tanımlanmıştır. “Çalıştıran” olgusu, tespiti istenen sürelere ilişkin hizmet akdinin tarafı konumunda olan ve hizmet akdini düzenleyen “işvereni” ifade etmektedir. Hizmet tespitine yönelik davalarda, çalışma ilişkisinin nitelik ve süresinin belirlenmesinde, bu yöndeki işyeri bilgi ve belgelerine ulaşılmada, kısacası, davanın sübutu ve verilen kararın infazı açısından, işverenin kim olduğunun bilinmesinde yasal zorunluluk vardır. Bu nedenle, sigortalının taraf olduğu hizmet akdinin hangi işverenler tarafından düzenlenmiş olduğu tespit edilip, hizmet tespitine yönelik davanın, anılan Yasa"nın 79/10. maddesine göre, sigortalıyı fiilen çalıştıran işverenlere yöneltilmesi gerekir.
İnceleme konusu davada, davacı davalı işverene ait işyerinde 17.08.1998 ile 01.08.2005 ve 24.01.2009 ile 06.09.2012 tarihleri arasında çalıştığının tespitini talep etmiştir. Mahkemece,davanın reddine ; Bölge Adliye Mahkemesince ; davanın kısmen kabulü ile davalı işverene ait iş yerinde 01.03.2011 – 18.02.2012 tarihleri arasında çalışmış olduğunun tespitine karar verilmiş ise de, talep konusu dönem içerisinde davacının dava dışı “... sicilli işyerinde” 01.02.2011 – 31.05.2011, “ ... sicilli işyerinde” 01.06.2011- 31.10.2011, “1173614 sicilli işyerinde” 28.11.2011- 28.11.2011 tarihleri arasında bildiriminin bulunması karşısında, dava dışı işverenlere HMK m. 124 gereğince usulüne uygun bir biçimde husumet yöneltmesi için davacıya mehil verilip, dahil edilen işverenin göstereceği bütün deliller toplandıktan ve gerekli tüm soruşturma yapılıp, uyuşmazlık konusu yönler hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak biçimde çözümlenip, tüm kanıtlar değerlendirilerek karar verilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde,davalı ve fer"i müdahil Kurum vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüne ilişkin karar sair yönler incelenmeksizin bozulmalıdır.
SONUÇ: Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi kararının yukarıda açıklanan nedenlerle HMK’nın 373/2 maddesi gereği BOZULMASINA, temyiz harcının davalıya iadesine, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 30/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi