2. Hukuk Dairesi 2021/9063 E. , 2021/8940 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından, kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi ve kadın yararına hükmedilen tazminatlar yönünden, davacı-karşı davalı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen tedbir ve yoksulluk nafakası talebi, lehine hükmedilen tazminatların miktarı ile aleyhine hükmedilen vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün bulunmamasına ve özellikle davacı-karşı davalı kadına 09.07.2020 tarihli kararda kusur olarak yüklenen eşine karşı hakaret etme vakıasının ispatlanamadığı gerekçesiyle kadına kusur olarak yüklenemeyeceğine dair mahkemece uyulan Dairemizin 15.02.2021 tarihli ilamına rağmen bu vakıanın bozma sonrası verilen son hükümde davacı-karşı davalı kadına yeniden kusur olarak yüklenmesinin mümkün bulunmadığının anlaşılmasına göre davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4 üncü maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51 inci maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece verilen 09.07.2020 tarihli ikinci hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından 30.11.2020 tarihli tavzih kararı, erkeğin davasının kabulü ve aleyhine hükmedilen vekâlet ücreti, kusur belirlemesi, reddedilen tedbir ve yoksulluk nafakası ile maddî ve manevî tazminatın miktarı yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından boşanma kesinleşme işleminin geri alınması, kesinleşen boşanma yönünden yeniden hüküm kurulması, kadının boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen maddî ve manevî tazminat ile reddedilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmiş, karar Dairemizin 15.02.2021 tarih, 2021/371 Esas ve 2021/1271 Karar sayılı ilamı ile ilk hükümde verilen karşılıklı boşanma hükümlerinin temyiz edilmeyerek 19.08.2016 tarihinde kesinleşmiş olduğu gözetilmeden her iki boşanma davası hakkında yeniden boşanma hükmü kurulmasının, tazminatlara yönelik tavzih talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüne karar verilmesinin ve kadın yararına tek maddî ve manevî tazminata hükmedilecek yerde her iki davada ayrı ayrı maddî ve manevî tazminata hükmedilmesinin doğru olmadığı gerekçesi ile bozulmuştur. Hükmün bozma kapsamı dışında kalan kısımları ise kesinleşmiştir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda davacı -karşı davalı kadının tedbir ve yoksulluk nafakası taleplerinin reddine karar verilmiş ise de bozmaya uyulmakla kesinleşen kısımlar hakkında yeniden hüküm kurulamaz. Davacı-karşı davalı kadının tedbir ve yoksulluk nafakası taleplerinin reddine ilişkin temyiz itirazı Dairemizin 15.02.2021 tarihli bozma ilamının kapsamı dışında kalarak kesinleştiğinden, kesinleşen bu yön itibarı ile mahkemece yeniden ret hükmü kurulması doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Aydın"a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Arzu"ya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.30.11.2021 (Salı)