Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/19733 Esas 2015/2580 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nun 49/2. maddesi gereğince “uzun süreli hapis cezası” olması dolayısıyla aynı yasa"nın 53/3-4. madde ve fıkraları gereğince, uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, anılan kanun maddesinin 1. fıkrasında belirtilen belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de; hükümlülüğünün yasal sonucu olarak infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."in temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın engel sabıkasının bulunmaması, konut dokunulmazlığını bozma suçu yönünden somut bir zararın söz konusu olmaması ve sanığın cezası ertelenirken bir daha suç işlemeyeceği konusunda düşünce belirtilmesi karşısında, 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231/5-14. maddesinin uygulanmasına engel olan hususlardan hangisinin mevcut olduğu gösterilmeden "sanık hakkında daha önce HAGB kararı verildiğinden yeniden bu şekilde karar verilemeyeceğinden şartları oluşmadığı" şeklindeki hatalı ve yetersiz gerekçe ile CMK"nın 231. maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Sanığın sarfına sebebiyet verdiği 15 TL yargılama giderinin, 6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken 20 TL"lik tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 23.02.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.