Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, miras bırakanları S.’ın mirasçılarından mal kaçırmak amacıyla ve muvazaalı olarak dava konusu 10 ve 14 parsel sayılı taşınmazlardaki paylarını ikinci eşinden olma oğlu davalı A.’e sattığını, 15 parsel sayılı taşınmazını da ikinci eşi davalı E.’ye bağışladığını ileri sürerek miras payları oranında tapu iptal tescil ve tenkis isteklerinde bulunmuşlardır.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, miras bırakan tarafından davalıya yapılan temliklerin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu gerekçesiyle tapuların iptaliyle miras payları oranında miras bırakan Sadık mirasçıları adına tesciline karar verilmiştir.
Karar, davalılar vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, duruşma isteğinin tebliğ giderleri yatırılmadığından reddiyle gereği görüşülüp düşünüldü
                                                                          -KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal tescil ve tenkis isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; tarafların miras bırakanı Sadık’ın maliki olduğu 10 parsel sayılı taşınmazdaki 9/32 payını 9.1.1995 tarihli akitle, 14 parsel sayılı taşınmazdaki 1835350/ 2488320 payını 11.5.1989 tarihli akitle ve satış suretiyle davalı oğlu Ahmet’e temlik ettiği, yine 15 parsel sayılı taşınmazını da davalı eşi Emine’ye 11.5.1989 tarihli akitle bağışladığı görülmektedir.Davacılar değinilen bu temliklerin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek miras payları oranında tapu iptal tescil ve tenkis isteklerinde bulunmuşlardır.
Mahkemece yapılan araştırma inceleme ve hüküm kurmaya elverişli delillerin değerlendirilmesi sonucu davalılardan A.’e satış suretiyle temlik edilen 10 ve 14 parsel sayılı taşınmazlar bakımından muvazaa olgusunun saptanıp benimsenmesi suretiyle tapunun iptal ve tesciline karar verilmiş olması kural olarak doğrudur.Ancak, davada isteğin pay oranında olduğu gözetilmeden HUMK’nun 74. md. göz ardı edilip, istek aşılarak miras bırakanın mirasçıları adına tescile karar verilmek suretiyle talepten fazlaya hükmedilmiş olması doğru değildir.
Öte yandan, davalılardan E...’ye bağış suretiyle temlik edilen 15 parsel sayılı taşınmaz bakımından 1.4.1974 tarih 1/2 sayılı İnançları Birleştirme Kararının uygulama yeri bulmadığı, koşullarının varlığı halinde tenkise tabi olacağı gözetilmeksizin iptal ve tescil kararı verilmiş olması da isabetsizdir.
Hal böyle olunca, davalılar vekilinin bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir.Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK’nun 428.md. gereğince BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 4.10.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.