Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;
Davacı, karşı davalılar; miras bırakanları A. A."in maliki olduğu 2190 parsel sayılı taşınmazın mirastan mal kaçırmak amacıyla birlikte yaşadığı davalıya 1/2 payını satış suretiyle diğer 1/2 payınıda noterde düzenlenen ölünceye kadar bakım akti ile muvazaalı temlik ettiğini ileri sürerek tapu iptal, tescil ve sözleşmenin iptali isteğinde bulunmuşlardır.
Davalı, karşı davacı muvazaa iddialarının yersiz olduğunu bildirip davanın reddini savunmuş, noterde düzenlenen ölünceye kadar bakım sözleşmesi uyarınca 2190 parselin 1/2 payının adına tescili gerektiğini ileri sürerek açtığı tapu iptal tescil davası eldeki dava ile birleştirilerek birlikte görülmüştür.
Mahkemece, asıl davanın kabulüne, birleşen davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı karşı davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                                                                                              -KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal, tescil ve ölünceye kadar bakım sözleşmesinin feshi, birleşen dava sözleşmeye dayalı tapu iptal, tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, asıl davanın kabulüne, birleşen davanın reddine karar verilmiştir.
Bilindiği üzere; Tarafların tüm delilleri toplanıp, tetkik edildikten ve HUMK.nun 376. maddesine göre; son sözleri dinlenip duruşmanın bittiği bildirildikten sonra hakimin; aynı yasanın 388. maddesi uyarınca kararı gerekçesi ile birlikte (tam olarak) yazması ve hüküm sonucunu 389. maddede öngörülen biçimde tefhim etmesi asıldır. Nevarki, uygulamada söz konusu yasanın 38l. maddesinin son fıkrasının getirdiği ayrıcalığa dayanılarak bazı zorunlu nedenlerle sadece hükmün sonucu tutanağa geçirilip tefhim edilmekte, gerekçeli karar daha sonra yazılmaktadır.
İşte bu gibi hallerde HUMK.nun 389. maddesine uygun olarak tarafların hak ve yükümlülüklerini açıkca gösteren tefhim ile aleniyet ve hukuki varlık kazanan kısa karara daha sonra yazılan gerekçeli kararın uygun olması zorunludur. Esasen kısa kararı yazıp, tefhim etmekle davadan elini çekmiş olan hakimin artık bu kararını değiştirmesine yasal olanak yoktur. Öte yandan, kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili olması, yargılamanın aleniyeti, kararların alenen tefhim edilmesine ilişkin Anayasanın l4l. maddesi ile HUMK.nun yukarıda değinilen buyurucu nitelikteki maddelerine de aykırı bir durum yaratır. Ayrıca anılan husus kamu düzeni ile ilgili olup, gözetilmesi yasa ile hakime yükletilmiş bir ödevdir. Aksine düşünce ve uygulama yargı, yargıç ve kararlarının her türlü düşünceden uzak, saygın ve güvenilir olması ilkesi ile de bağdaşmaz.
Değinilen ilke ve yasa hükümleri gözardı edilerek kısa kararda asıl davanın denildiği halde, gerekçeli kararda sözleşmenin feshi yönünden hüküm kurulmamak suretiyle kısa karara çelişkili olarak gerekçeli karar yazılması doğru değildir. Hal böyle olunca, bozma nedenine göre sair hususlar incelenmeksizin hükmün l0.4.l992 gün, l992/7 Esas, l992/4 sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararı çerçevesinde bir karar verilmek üzere HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 4.10.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.