MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz edildiği belirlenerek yapılan incelemede;
I) Suça sürüklenen çocuk hakkında başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun hakkında soruşturma yapılmasını önlemek amacıyla kimlik bilgilerini gizleyerek kolluk görevlilerine kendini ... olarak tanıtması şeklindeki eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 268/1, 31/3. maddelerinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerine göre hesaplanan 7 yıl 12 aylık zamanaşımı süresinin TCK 267/8 hükmündeki düzenleme karşısında müşteki ...’in suçu işlemediğinin anlaşıldığı parmak izi raporunun düzenlendiği 13/10/2010 olan suç tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
II) Suça sürüklenen çocuk ve sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuğun, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e, 143, 31/3. maddelerine uyan hırsızlık suçunda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 Esas ve 2012/1842 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinde düzenlenen "suçun gece vakti işlenmesi"nin, suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli halleri olması nedeniyle aynı Kanun"un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alındığında, TCK"nın 66/1-d, 66/2 ve 67/4. maddelerine göre zamanaşımının dolmadığı anlaşıldığından suça sürüklenen çocuk bakımından hırsızlık suçu yönünden tebliğnamedeki 1 numaralı düşünceye; müştekinin direksiyon kilidi ile kilitleyerek park ettiği yerden motosikletinin çalınması şeklinde gerçekleşen olayda; suça konu motosikletin sabit bir yere herhangi bir kilit sistemi ile kilitlenmemesi nedeniyle TCK"nın 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğuna dair mahkeme kabulünde isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki 2 numaralı eleştiri düşüncesine iştirak edilmemiş; sanık hakkında TCK"nın 142/1-e, 143. maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 4 ay 24 gün hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesine göre 1/6 oranında indirim yapılırken 2 yıl yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 12 ay hapis cezasına hükmolunmak suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA, 07/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.