18. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11391 Karar No: 2020/9099 Karar Tarihi: 10.09.2020
Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/11391 Esas 2020/9099 Karar Sayılı İlamı
(Kapatılan)18. Ceza Dairesi 2019/11391 E. , 2020/9099 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Fuhuş HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1) Sanık hakkındaki fuhuş iddialarına ilişkin yapılan kolluk araştırmasında dosyada kimlik bilgileri bilinmeyen Antakyalı kadının kullandığı belirtilen 0.....numaralı telefonun sürekli kapalı olduğu için hat kullanıcısı ile ilgili herhangi bir bilgiye ulaşılamadığının tespit edilmiş olması karşısında, sanığın 05/06/2014 tarihinde Samandağ Cumhuriyet Başsavcılığı"nda alınan Antakyalı kadına...’ın evi, ...’ın evi ve arabalarda yer temin ederek ... ..., ... isimli şahıslar ile ilişkiye girmesi hususunda aracılık ettiği şeklindeki beyanı hükme esas alınarak sanık hakkında atılı suçtan mahkumiyet kararı verilmiş ise de; TCK’nın 227. maddesinin 2. fıkrasının “bir kimseyi fuhuşa teşvik eden, bunun yolunu kolaylaştıran ya da fuhuş için aracılık eden veya yer temin eden kişi, iki yıldan dört yıla kadar hapis ve üç bin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır. Fuhuşa sürüklenen kişinin kazancından yararlanılarak kısmen veya tamamen geçimin sağlanması, fuhuşa teşvik sayılır.” hükmünü ihtiva etmesi ve bu nedenle suçun belirlenmiş ya da belirlenebilir bir mağdura yönelik olarak işlenebilecek olması nedeniyle sanığın fuhuşuna aracılık ettiği mağdurun gerçekte var olup olmadığı araştırılmadan ve açık kimliği tespit edilerek mağdur sıfatıyla bilgisine başvurulmadan, eksik araştırma ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi, 2) Kabule göre ise; a) TCK"nın 227/2. maddesinde hapis cezasının yanında adli para cezası da öngörülmesine karşın, adli para cezasına hükmedilmemesi, b) Sanık hakkında hüküm kurulurken sonuç cezanın, hesap hatası yapılarak, 2 yıl 7 ay 7 gün yerine 1 yıl 19 ay 7 gün hapis cezası olarak eksik tayini, c) Sanık hakkında takdiri indirim yönünden değerlendirilme yapılırken CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilerek, uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi, Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.