Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2007/5910 Esas 2007/9315 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 8 parsel sayılı taşınmazın 8 nolu bölümünün eski eşi ve oğlu olan davalılar tarafından işgal edildiğini ileri sürerek, el atmanın önlenmesi ve ecrimisil istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalı yönünden davanın kabulüne; diğer davalı yönünden işgali olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 02.10.2007 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden geldi, davetiye tebliğine rağmen temyiz edilen vekili avukat gelmedi, yokluğunda duruşmaya başlandı, süresinde verilen ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen asilin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
                                                                -KARAR-
Dava, çaplı taşınmazdaki bağımsız bölüme el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davalı yönünden davanın kabulüne; diğer davalı bakımından reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 8 nolu bağımsız bölümün kayden davacıya ait olduğunu, davalı taşınmazda kayıttan kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı, ancak taşınmazı tasarruf ettiği mahkemece belirlenerek ve bu olgu benimsenmek suretiyle el atmanın önlenmesi isteğinin kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Davalı bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, davacı ile davalı N."in karı-koca iken 30.11.2004 tarihinde kesinleşen mahkeme kararı ile boşandıkları fakat davalı ile birlikte müşterek evlilikten olan diğer davalının taşınmazı dava tarihine kadar kullandıkları dosya kapsamı ile sabittir. O halde, uzun süre davalıların kullanımına davacının ses çıkarmamış olması taşınmazın kullanımına muvafakat verildiği şeklinde değerlendirilmeli ve kabul edilmelidir. Bu durum karşısında davalının fuzuli şagil olduğu söylenemez. O halde, kötüniyetli zilyetin taşınmazın malikine ödemekle mükellef olduğu haksız işgal tazminatı niteliğindeki ecrimisilden davalının sorumlu tutulması doğru değildir.
Öte yandan, dava açılmış olmakla muvafakatın geri alındığının kabulü gerekir.
Hal böyle olunca, ecrimisil isteği yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir. Davalının temyiz isteği yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedene hasren HUMK."nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 02.10.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.