
Esas No: 2014/12211
Karar No: 2015/2503
Karar Tarihi: 23.02.2015
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/12211 Esas 2015/2503 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Her bir sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama giderinin ayrı ayrı tahsiline karar verilmesi gerekirken 5271 sayılı CMK"nın 326/2 maddesine aykırı olarak müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının yargılama gideri ile ilgili bölümünden "müştereken ve müteselsilen" bölümünün çıkartılarak, "sebep oldukları yargılama giderinin sanıklardan ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinin de paylarına düşen miktarda eşit olarak tahsiline" cümlesinin eklenmesi suretiyle Diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan; sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde ise;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Tüm sanıkların müştekiye ait işyerinin demir kapı kilidini göbek kısmından kırarak kapıya zarar verdiklerinin anlaşılması karşısında, mala zarar verme suçunun tamamlandığı gözetilmeksizin, suçun teşebbüs aşamasında kaldığının kabulüyle TCK"nın 35. maddesinin uygulanması ile eksik ceza tayini,
2-Adli sicil kaydına göre sanık ..."nin Niğde 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/366 E, 2007/121 K. sayılı kararı ve sanık ..."nın Gaziosmanpaşa 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2001/1757 E., 2004/19 K. Sayılı kararı ile TCK"nın 58. maddesi kapsamında tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğunun gözetilmemesi,
3-Her bir sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama giderinin ayrı ayrı tahsiline karar verilmesi gerekirken 5271 sayılı CMK"nın 326/2 maddesine aykırı olarak müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ile o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 23.02.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.