Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/80 Esas 2020/5438 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/80
Karar No: 2020/5438

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/80 Esas 2020/5438 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edildi ve mahkumiyet hükmü İstinaf kanun yoluna başvurusu sonucu esastan reddedildi. Temyiz davasında ise sanığın hıkmın hukuki yönüne ilişkin nedeni göstermediği belirlendi. Mahkeme, ilk derece mahkemesinin tekerrür esas aldığı ilamın daha önce temyiz edilerek çıkartılan kısmının düzeltilmesine karar verildiğini belirterek, Bölge Adliye Mahkemesinin sanık hakkında ikinci kez tekerrür uygulanması gerektiğine ilişkin eleştirinin isabetli olmadığı sonucuna vardı. Dosya içeriğine göre suçun kanunun öngördüğü suç tipine uyduğu ve kanunun doğru olarak uygulandığı belirlendi. Kararda TCK’nin 58. maddesi, CMK'nin 272, 288, 294 ve 5271 maddeleri geçmektedir.

17. Ceza Dairesi 2020/80 E. , 2020/5438 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık

Germencik Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/438 Esas ve 2018/329 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanığın CMK"nin 272. ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurması üzerine; dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 24/04/2019 tarihli, 2018/2121 Esas ve 2019/937 Karar sayılı ilamı ile verilen “Esastan Ret” kararına karşı sanık tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
5271 sayılı CMK"nin 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanun"un 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
İlk derece mahkemesince tekerrüre esas alınan 22.11.2006 tarihli, Çine Asliye Ceza Mahkemesinin 2003/103 Esas ve 2006/650 Karar sayılı ilamında TCK’nin 58. maddesinin uygulandığı fakat anılan ilamın sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 05.03.2013 tarihli, 2009/29242 Esas, 2013/3850 Karar sayılı ilamı ile hükümden TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılıp hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildiği ve 05.03.2013 tarihinde kesinleştiği, dolayısıyla söz konusu ilamda tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı anlaşılmakla; sanık hakkında ikinci kez tekerrür uygulanması gerektiğine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince yapılan eleştiride isabet bulunmamaktadır.
Dosya içeriğine göre, sanığın eyleminin kanunun öngördüğü suç tipine uyduğu ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 24/04/2019 tarihli, 2018/2121 Esas ve 2019/937 Karar sayılı “İstinaf başvurusunun esastan reddine” dair kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık ...’un yerinde görülmeyen görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK"nin 302/1. maddesi uyarınca, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 15/06/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.