MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı üçüncü kişi, haczedilen hayvanların kendisine ait olduğunu, mahcuzlara damadı ve aynı zamanda borçlunun oğlu olan ... ile beraber baktıklarını, hayvanların haczedildiği besihanenin ...’e ait olduğunu, besihanenin sahibi ile ... arasında kira sözleşmesi yapıldığını, mahcuz hayvanların öncesinde de borçlu ile ilgisi olmadığını belirterek, davanın kabulünü talep etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, haczin borçlunun ikametinde ve besihanesinde yapıldığını, haczin yapıldığı yerin tek girişi olan bir avlu içerisinde bulunan konut ve bu konutla birleşik konumda olan besihaneden oluştuğunu, buranın borçlunun ailesiyle birlikte ikamet ettiği yaşam alanı ve hayvancılık yaptığı alan olduğunun açıkça belli olduğunu, davacının amacının son bir gayretle dünürü olan borçlunun hayvanlarının haczini engellemekten ibaret olduğunu belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, mahcuzlara ait hayvan pasaportlarına göre hayvanların öncesinde ...’a ait iken 20/11/2015 tarihinde davacı üçüncü kişiye devredildiği, hacze konu malların (hayvanların) borçluya ait olduğuna ilişkin herhangi bir delil bulunmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK’nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Dava konusu haciz, takip dayanağı bonoda gösterilen, borçluya ödeme emrinin tebliğ edildiği adreste ve borçlu huzunda yapılmıştır. Buna göre İİK’nin 97/a maddesindeki mülkiyet karinesi borçlu dolayısı ile alacaklı yararınadır. İspat yükü altında olan ve karinenin aksini her türlü delille kanıtlama olanağına sahip olan üçüncü kişi, haczedilen hayvanların kendisine ait olduğunu, hayvan pasaportlarının bulunduğunu iddia etmekte olup, delil olarak ise hayvan pasaportları, kira sözleşmesi ve tanık deliline dayanmıştır. Hacze konu hayvanlardan bir kısmının kulak küpe numarası 3. kişi adına kayıtlı ise de, anılan belgeler, ilgilinin beyanına dayalı olarak düzenlendiklerinden, istihkak davalarında güçlü delil teşkil etmedikleri gibi, tanık beyanları da yasal mülkiyet karinesinin aksini ispat için yeterli delil gücüne sahip değildir. Bu maddi ve hukuki olgular ile mevcut deliller birlikte değerlendirildiğinde, davacı 3. kişinin İİK"nin 97/a maddesindeki mülkiyet karinesinin aksini güçlü ve inandırıcı delillerle ispatlayamaması nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün İİK"nin 366 ve 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 18.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.