Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21293 Esas 2022/2309 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanığın, müştekinin evine pencere menfezine sökerek zarar vermek suretiyle hırsızlık yapmak üzere girmesi şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 151/1 ve 116/1. maddelerinde tanımlanan mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarını oluşturduğu ve bu suçlar için öngörülen cezaların üst sınırına göre, aynı Yasa'nın 66/1-e ve 67/4. maddelerine göre hesaplanan 12 yıllık zamanaşımının, suç tarihi olan 10/08/2008 gününden hüküm tarihine kadar geçmiş bulunması nedeniyle düşme kararı verilmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- Müştekinin aşamalarda olay günü saat 05:30 sıralarında evde sesler duyduğunu belirttiği, UYAP sisteminden elde edilen verilere göre suç tarihinde güneş doğuş saatinin 06:07 olduğu ve 05:07 itibarıyla gece sayılan zaman diliminin sona erdiği dikkate alındığında eylemin gündüz vakti gerçekleştiği gözetilmeden sanık hakkında TCK’nın 143. maddesinin uygulanması ve kabule göre de suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK’nın 143. maddesi uyarınca artırım oranının en fazla 1/3 olarak belirlenmesi gerekirken ½ oranında artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
2- Sanık hakkında CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakka konu olan cezanın 1 yıl 8 y hapis ve 5000 TL adli para cezası olduğu ve infazın bu miktar üzerinden yapılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, kazanılmış hak oluşturduğundan bahisle sanığın 1 yıl 8 ay hapis ve 5000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak netice cezanın 4 yıl 2 ay hapis cezası olarak belirlenmesi ve “ sanığın 1 YIL 8 AY HAPİS VE 5.000 TL ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA," cümlesi çıkarılarak yerine "CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle, sanık hakkında hükmolunan 4 yıl 2 ay hapis cezasının 1 yıl 8 ay hapis ve 5000 TL adli para cezası üzerinden infazına” ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.