Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi dışında davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, 09.11.2010 tarihinde davalı ... ’ye zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesi ile sigortalı, sürücü ... idaresindeki aracın tek taraflı trafik kazası yapması sonucunda araç içinde bulunan müvekkillerin murisi ..."in vefat ettiğini, fazlaya ilişkin hakları saklı tutarak 1.000,00 TL’nin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, dava konusu kaza nedeniyle davacılar adına ...’in hesabına 15.07.2011 tarihinde sigorta poliçesi dâhilinde 61.476,00 TL ödeme yapıldığını, davacıların bu ödeme karşılığı müvekkil şirketi ibra ettiklerini, müvekkil şirketin sorumluluğu kalmadığını belirterek davanın redini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın Karayolları Trafik Kanunu 111.maddesinde belirtilen iki yıllık hak düşürücü sürenin geçmiş olması nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkeme hükmü davacılar vekiline, 06.02.2015 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi HUMK’nin 432. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra, 02.03.2015 tarihinde harç yatırılarak temyiz defterine kaydedilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay’ca da bu yolda karar verilebileceğinden, davalı vekilinin süresinden sonra verilen temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE, 08.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.