Esas No: 2021/19173
Karar No: 2022/2357
Karar Tarihi: 15.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/19173 Esas 2022/2357 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi, hırsızlık suçundan yargılanan çocuk hakkındaki istinaf başvurusunu esastan reddetti. Ancak suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz istemi, suç mağduru tarafından zarar miktarı belirtilerek yapılan duruşmada zararın giderilmesi halinde ceza indirimi yapılacağı bilgisi verildiği halde, duruşma sırasında mağdurun zarar miktarını arttırması sebebiyle reddedildi. Mahkeme, yapılan yargılamanın eksik ve yetersiz olduğuna karar verdi ve çocuk koruma kanununa dikkat çekerek, mahkemenin sosyal inceleme raporu almadan veya gerekçesi belirtmeden hüküm kuramayacağını açıkladı. 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi, bir hukuk kuralının yanlış ve eksik uygulanmasının hukuka aykırılık teşkil ettiğini belirtirken, 294. maddesi de temyiz nedeninin hükmün hukuki yönüne ilişkin olabileceğini ifade etmektedir. Çocuk koruma kanununun 35. maddesi ve uygulama yönetmeliğinin 20 ve 21. maddeleri de fiil işlendiği sırada çocuğun davranışlarını yönlendirebilme yeteneğinin sosyal inceleme raporu alınmadan hüküm kurulamayacağını belirtmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin, müştekinin duruşmadan önce suça sürüklenen çocuğun ailesine ulaşıp 10 bin TL. zararının olduğunu belirttiği, ancak duruşma esnasında suça sürüklenen çocuğun zararı gidermesi halinde cezasında indirim olacağını duyunca tekrardan zarar miktarını arttırdığı, 10-22/12/2020 tarihli olay-araştırma-yakalama ve muhafaza altına alma tutanağı, 11-22/12/2020 tarihli değer tespit tutanağı, gibi evrakların gerçeği yansıtmadığı, ayrıca yapılan yargılamanın başından sonuna kadar bu tutanaklar hakkında savcılık makamınca bir soru dahi sorulmadığı, yapılan yargılama ve verilen kararın eksik ve yetersiz inceleme sonucu verildiğine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmaması durumunda gerekçesi kararda gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması”
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin kararının bu sebepden dolayı istem gibi BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 15.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
