Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11366 Esas 2021/4875 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11366
Karar No: 2021/4875
Karar Tarihi: 15.06.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11366 Esas 2021/4875 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, bir sanığın boru işleri kaplama ustası olarak çalıştığı şirkette bir vinç kazası yaşandı. Kazada, vinç sepetinin içinde bulunan iki kişi ve aşağıda bulunan bir kişi hafif yaralar aldı. Mahkeme, sanıkların taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine hükmetti ve bu kararın temyiz itirazlarının reddine karar verildi.
TCK'nın 89/4, 62, 51/1. maddeleri ise mahkumiyet kararının hangi kanunlara dayandığına işaret ediyor:
- 89/4: Kanunun bir suç oluşturduğunu açıkça belirten hallerde, failin kastının olmaması halinde bile cezalandırılacağına dair hüküm.
- 62: Kusurlu davranış sonucu başkasına zarar vermenin suç teşkil ettiğine dair hüküm.
- 51/1: Kişilerin yaşama, bedensel dokunulmazlık ve sağlık haklarının korunması amacıyla, bu haklara zarar vermenin cezalandırılacağına dair hüküm.

12. Ceza Dairesi 2019/11366 E. , 2021/4875 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Her iki sanık hakkında; TCK"nın 89/4, 62, 51/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm sanık ... müdafii ve sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, katılanların sanık ..."ün sahibi olduğu şirkette boru işleri kaplama ustası olarak çalıştıkları, kazaya konu manoray vinçin sanık ..."a ait olduğu ve olay günü vinç operatörü olan temyiz dışı sanık ... tarafından kullanıldığı, iki katılanın vinç üzerinde bulunan vinç sepetinin içerisinde bulundukları esnada, vinç operatörünün ani fren yapması nedeniyle sepetin 1,5 metre yükseklikten düştüğü, düşme neticesinde sepette bulanan katılanların ve aşağıda bulunan bir katılanın hayati tehlikeye neden olmayacak şekilde yaralanmaları ile sonuçlanan olayda, sanık ..."ün birinci derece asli, sanık ..."un ise ikinci derece asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafiinin olayda sanığın kusurunun bulunmadığına, beraatine karar verilmesi gerektiğine, alt sınırdan uzaklaşılarak hapis cezasına hükmedildiğine, hükmedilen hapis cezasının paraya çevrilmediğine ve sair nedenlere ilişkin, sanık ... müdafiinin sanığın atılı suçu işlediğine dair delil bulunmadığına, katılanların tamamen kendi hata ve kusurları ile yaralandıklarına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmediğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 15/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.