Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/2335 Esas 2019/6460 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : İSTANBUL Anadolu 53. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Sanığın işlediği mahkemece kabul edilen olaya ilişkin olay tutanağı, soruşturma evrakı ve ekspertiz raporunun aslı veya onaylı fotokopisinin denetime olanak sağlamak üzere dosyada bulundurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine”
Karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Hükümden önce 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle, TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, "kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır." hükmü gözetildiğinde dosya kapsamına göre; "Rehberlik ve İyileştirme Program takvimi" 07.04.2014 tarihinde sanığa tebliğ edilmiş ve 20.06.2014 ve 17.09.2014 tarihlerinde grup çalışmalarının olduğu bildirilmiş ise de, 06.06.2014 tarihli görüşme tutanağında sonraki görüşme tarihinin 04.07.2014 olduğu, 03.09.2014 tarihli görüşme
tutanağında sonraki görüşme tarihinin 01.10.2014 olduğu bildirilmek suretiyle sanığın görüşme günleri konusunda yanılgıya düşürüldüğü anlaşıldığından; sanığın 20.06.2014 ve 17.09.2014 tarihli grup çalışmalarına katılmamasının kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 25.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.