Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, paydaşı bulundukları 80 parsel sayılı taşınmazda geçerli bir taksim olmadığı ve diğer paydaşların oluru alınmadığı halde paydaşlardan birisi olan davalının konut amaçlı inşaat yapmaya başladığını ileri sürüp el atmanın önlenmesi ve yıkım istemişlerdir.
Davalı, paylı mülkiyette yıkım talebinin tüm paydaşların oybirliği ile istenebileceğini, Belediyenin mevzi imar planı içinde bulunan dava konusu alanda İmar Kanununun 18. maddesine göre imar çalışması yapıldığını, taşınmaz üzerinde diğer paydaşların hisseleri oranında yararlanabileceği alan bulunduğunu, davacıların taşınmazdan yararlanma hakkından men edilmediklerini bildirip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının iddiasının keşfen sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar  verilmiştir.
Karar, davalı vekili  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ... ..raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. 
Dava, paydaşlar arasında elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; çekişme konusu 80 parsel sayılı taşınmazın paylı mülkiyet üzere olduğu, taraflar ile dava dışı  kişilerin taşınmazda paydaş bulundukları anlaşılmaktadır.
O halde, taraflar arasındaki çekişmenin Türk Medeni Kanunu"nun 688 ve takip eden maddelerinde öngörülen paylı mülkiyet hükümlerinin uygulunmak suretiyle çözüme kavuşturulacağı açıktır.
Bilindiği üzere; Paylı mülkiyette taşınmazdan yararlanamayan paydaş, engel olan öteki paydaş veya paydaşlardan payına vaki elatmanın önlenilmesini her zaman istiyebilir. Hatta elbirliği mülkiyetinde dahi paydaşlardan biri öteki paydaşların olurlarını almadan veya miras şirketine temsilci atanmadan tek başına ortak taşınmazdan yararlanmasına engel olan ortaklar aleyhine elatmanın önlenilmesi davası açabilir. Ancak, o paydaşın, payına karşılık çekişmesiz olarak kullandığı bir kısım yer varsa açacağı elatmanın önlenilmesi davasının dinlenme olanağı yoktur. Yerleşmiş Yargıtay İçtihatlarına ve aynı doğrultudaki bilimsel görüşlere göre payından az yer kullandığını ileri süren paydaşın sorununu elatmanın önlenilmesi davası ile değil, kesin sonuç getiren taksim veya şuyun satış yoluyla giderilmesi davası açmak suretiyle çözümlemesi gerekmektedir.  
Öte yandan, yurdumuzda sosyal ekonomik nedenlerle kırsal kesimlerden kentlere aşırı akım, nüfus çoğalması, büyük mesken ve işyeri ihtiyacı nedeniyle hızlı yapılaşma karşısında görevli mercilerin aciz kalmaları veya çeşitli nedenlerle göz yummaları sonucu, izinsiz, ruhsatsız, resmi kayıtlara bağlanmayan büyük yerleşim alanları oluştuğu, bu arada paylı taşınmazların tapuda resmi ifrazları yapılmadan paydaşlar arasında haricen veya fiilen taksim edilip üzerlerine büyük mahalleler hatta beldeler yapıldığı bir gerçektir. Bilindiği üzere, Medeni Kanunun 706, Borçlar Kanununun 213, Tapu Kanununun 26. maddeleri hilafına tapulu taşınmazlarda harici veya fiili taksim  ile  payların  mülkiyeti  ana taşınmazdan ayrılamaz.  Nevarki, taşınmazın  kullanma  biçimi tüm paydaşlar arasında varılan bir anlaşma ile belirlenmiş yada fiili bir kullanma biçimi oluşmuş, uzun süre paydaşlar bu durumu benimsemişlerse kayıtta paylı, eylemsel olarak (fiilen) bağımsız bu oluşumun tapuda yapılacak resmi taksime veya şuyun satış suretiyle giderilmesine yahut o yerde bir imar uygulaması yapılmasına kadar korunması, " akte vefa" kuralının yanında Medeni Kanunun 2. maddesinde düzenlenen iyi niyet kuralının da bir gereğidir. Aksi halde, pekçok kimse zarar görecek toplum düzeni ve barışı bozulacaktır. 
O halde, paydaşlar arasındaki elatmanın önlenilmesi davalarında öncelikle tüm paydaşları bağlayan harici bir taksim sözleşmesi ve özel bir parselasyon planın olup olmadığı veya fiili kullanma biçiminin oluşup oluşmadığı üzerinde özenle durulmalı, varsa çekişmeli yerin kimin kullanımına terk edildiği saptanılmalı, harici veya fiili taksim yoksa uyuşmazlık yukarıda değinildiği gibi, Medeni Kanunun müşterek mülkiyet hükümlerine göre çözümlenmelidir.
Somut olaya gelince; 21.09.2006 tarihli bilirkişi rapor ve krokisinde dava konusu taşınmazın yeşil ve sarı ile gösterilen bölümünü davalının bina yapmak suretiyle kullandığı, taşınmazın diğer kısımlarında davalının bir tasarrufunun bulunmadığı keşfen sabittir. Davalının taşınmazın belirtilen bölümüne yapmış olduğu yapının taşınmazın hakim vasfını ve niteliğini değiştirmediği gibi kullanım tarzında da bir değişiklik yaratmadığı açıktır.
O halde, anılan bu olgular yukarıda değinilen ilkelerle birlikte değerlendirildiğinde, özellikle tüm paydaşları kapsar şekilde fiili kullanım durumunun oluşmadığı, paydaşların aralarında harici bir taksimin bulunmadığı ve davalının taşınmazın tamamını kullanmadığı gözetildiğinde davacılar yönünden intifadan men koşulunun gerçekleşmediği kabul edilmelidir.
Hal böyle olunca, davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir. Davalının temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün HUMK."nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  26.09.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.