19. Ceza Dairesi Esas No: 2020/5066 Karar No: 2021/5800 Karar Tarihi: 27.05.2021
5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/5066 Esas 2021/5800 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların yetkili oldukları iş yerlerinde sahte abonelik sözleşmeleri ile hat çıkartmak suçlamasıyla yargılandıkları bir davada, mahkeme sanıklara beraat kararı verdi. Mahkeme, suçun 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi uyarınca düzenlenen suç olduğunu belirtti ve 1412 sayılı CMUK'nın 305. maddesi gereği verilen beraat hükümlerinin kesin olduğu ve temyiz edilemeyeceği hükmüne vardı. Sanıkların suçu işlemiş olması durumunda ise en fazla 100 gün adli para cezasıyla cezalandırılabileceği belirtildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şunlardır: 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. ve 63/10. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 52/2. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 305. ve 317. maddeleri.
19. Ceza Dairesi 2020/5066 E. , 2021/5800 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜMLER : Beraat
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararların niteliği ve suç tarihlerine göre, dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Oluşa, iddianamedeki anlatıma ve dosya kapsamına göre sanıklara isnat edilen "yetkilisi oldukları iş yerlerinde katılan ..."in bilgisi ve rızası dışında kimlik bilgileri kullanılmak suretiyle onun adına sahte abonelik sözleşmeleri ile hat çıkartılması" şeklindeki eylemlerin 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63/10-2. maddesi ile yaptırıma bağlanan aynı Kanunun 56. maddesinde düzenlenen suçuna ilişkin olduğu gözetilerek yapılan incelemede; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK"nin 305. maddesi uyarınca “Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri,” kesin olup, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63/10. maddesinde yer alan “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme ile 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesindeki “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükmü birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Kanunun 63/10. maddesinde düzenlenen, sanığa atılı suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK 52/2 gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK"nin 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı cihetle, katılan Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu vekilinin temyiz talebinin, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, REDDİNE, 27/05/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.