MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı üçüncü kişi vekili; haciz yapılan adreste müvekkil şirketin 22.04.2013 tarihinden bu yana faaliyetini sürdürdüğünü, vergi levhasının müvekkil şirket adına olduğunu, haczedilen menkuller müvekkiline ait olup, borçlu ile ilgisinin bulunmadığını, mahcuzların dava dışı şirketten satın alındığını ve bedelinin ödendiğini, bu durumun ticari defterlerinde de kayıtlı olduğunu belirterek, davanın kabulünü talep etmiştir.
Davalı alacaklı vekili; üçüncü kişi şirketin kuruluşunun takip dayanağı borcun doğumundan sonra olduğunu, her iki şirket kurucularının soyadlarının aynı olduğunu, haciz mahallinde borçlu şirkete ait belgeler bulunduğunu belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, haczin davacı üçüncü kişi huzurunda gerçekleştiği, bu durumda mülkiyet karinesinin üçüncü kişi lehine olduğu, alacaklının haczedilen menkullerin borçlunun mülkiyetinde olduğuna dair yeterli delil sunamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK’nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelere göre borçlu şirket kurucusu ile üçüncü kişi şirket kurucusu karı kocadır. Üçüncü kişi şirket borcun doğumundan sonra kurulmuş olup, borçlu ile üçüncü kişi şirketin faaliyet alanları aynıdır. Haciz mahallinde borçlu şirkete ait evraklar bulunduğu gibi haciz tutanağı içeriğine göre haczin yapıldığı Organize Sanayi Bölgesi yönetiminden borçlu şirket sorulmuş, yönetim haciz mahallini borçlu adresi olarak göstermiştir. Buna göre, İİK"nin 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi, borçlu dolayısıyla alacaklı yararınadır. Üçüncü kişi, haczedilen menkullerin aidiyeti konusunda fatura ibraz etmiş ise de, fatura yasal mülkiyet karinesinin aksinin ispatı için güçlü delil niteliği taşımaz. Bu durumda Mahkemece belirtilen nedenler ile davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile kabul kararı verilmesi yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün İİK"nin 366 ve 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 18.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.