Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11469 Esas 2015/5524 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 52, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ve katılanların kovuşturma aşamasında alınan beyanlarından sanığın katılanlara 3.000 TL ödemeyi teklif ettiği, ancak katılanların zararlarının 9.000 TL olduğunu söyledikleri, sanığın bu miktarı ödemeyi kabul etmediği, sanık tarafından temyiz dilekçesi ekinde sunulan ödeme makbuzu suretlerinin ise olay sebebiyle taraflar arasında Hukuk mahkemesinde görülen tazminat davası sonucunda hükmedilen miktara ilişkin İcra Dairesine yapılan ödeme olup, sanığın kovuşturma sona erinceye kadar katılanların zararlarını rızaen ödemesi söz konusu olmadığından, mahkemenin bu sebeple CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin kabulünde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, sanığın idaresindeki kamyonetle gündüzleyin, bir tarafında yol yapım çalışması olan ve sollamanın yasak olduğu çift yönlü yolda seyrederken, önündeki aracı sollamaya çıkarak karşı yönden gelen araçlara çarpması şeklinde gerçekleşen olayda bilinçli taksirin şartlarının oluştuğunun gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın CMK"nın 231. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 31.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.