Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Borçlu vekili, 5502 Sayılı S.G.K. Kanununun 35/2 maddesine aykırı olarak müvekkilinin Et–Balık Kurumuna kiraladığı işyerinin kira gelirlerine haciz konulduğunu bildirerek haczin kaldırılmasını istemiş, mahkemece şikayetin kabulüne karar verilmiştir.
Alacaklı vekili cevap dilekçesinde borçlu tarafından aynı işleme karşı, 19.8.2009 tarihinde de şikayette bulunulduğunu ve aynı mahkemenin esas defterinin 2009/1697 sırasına kaydının yapıldığını, ilk şikâyetle ilgili dava derdestken, ikinci defa aynı haciz işlemine karşı 20.08.2009 tarihinde şikâyette bulunulduğunu ve aynı mahkemenin 2009/1706 esas sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılama sonucunda istemin kabul edildiğini bildirmiştir.
O halde 11.8.2009 tarihli haciz işlemine karşı, şikayetçi borçlu tarafından verilmiş 20.08.2009 tarihli dilekçenin mükerrer şikâyet niteliği taşıyıp taşımadığı incelenerek, oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde bu aşamada istemin kabulü isabetsizdir.
SONUÇ : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 31.05.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.