Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/8898 Esas 2015/5503 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 22/6, 62/1. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanığın tek kırma av tüfeğini temizlediği sırada tüfeğin ateş alarak çıkan merminin hemen yanında bulunan eşine isabet ederek öldüğü olayda, sanığın kollukta, Cumhuriyet savcılığında kovuşturma aşamasında, kendisine ait ruhsatsız tek kırma av tüfeğini bir süredir kullanmadığı için yağlamak istediği, evin oturma odasında tüfeğini yağladığını, bir iki defa içerisine fişek sürüp çektiğini tüfek kırılı vaziyetteyken ayağa kalkıp tüfeği düzelttiğini, bu sırada horozu kalkık vaziyette olan tetiği boşaltmak istediğinde elinin tetiğe dokunduğunu, tüfeğin birden ateş aldığını ve yaklaşık yarım metre önünde olan ve kendisine doğru gelen eşinin vurulduğu şeklindeki beyanı esas alınarak taksirle öldürme suçundan mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmakla; dosyada mevcut otopsi raporuna göre, ölenin vücudundaki tek atış ile oluşmuş av tüfeği yaralamasının tek başına öldürücü nitelikte olduğu ve atışın bitişik atış mesafesinden yapıldığının belirlendiği, ölenin babası olan katılan ..."ın 09/03/2012 tarihli dilekçesi içeriğinde, sanığın ikinci bir eş ile evlenmek istemesi nedeniyle eşi ... ile aralarında tartışma olduğunu, ölen ..."nın olaydan önce "bu nedenle başına birşey gelirse eşinden bilinmesi" yönünde tanıklar ... ve ..."ya beyanda bulunduğunun iddia edildiği anlaşılmakla; bu iddialar dikkate alınıp; tanıklar dinlenildikten sonra sanığın eyleminin hukuki niteliğinin tespiti, bu kapsamda eyleminin TCK"nın 82/1-d maddesinde düzenlenen kasten öldürme suçunu oluşturup oluşturmayacağı konusunda delillerinin değerlendirilmesi yetkisinin Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu da gözetilmek suretiyle görevsizlik kararı verilerek dosyanın Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi gerektiğinin nazara alınmaması,
İsabetsiz olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 31.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.