Hırsızlık suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 42/l-a, 35/2 ve 53. maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Asliye Ceza Mahkemesinin 06/03/2009 tarihli ve 2006/536 esas, 2009/139 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 08.01.2014 gün ve 2013/571/1606 sayılı kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.01.2014 tarih ve 2014/14054 sayılı ihbarnamesiyle dairemize gönderilmekle incelendi.
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı bulunan hırsızlık suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, cezalandırılmasına yeterli derecede, kesin, inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşılmış olmakla;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın ihbar yazısı incelenen dosya içeriğine göre yerinde görüldüğünden kabulü ile;
Hırsızlık suçundan hükümlü ... hakkında Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 06.03.2009 tarihli ve 2006/536 esas ve 2009/139 sayılı kararın, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, CMK"nın 309. maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca, sanığın, yüklenen suçu işlediğine dair her türlü kuşkudan uzak somut ve inandırıcı delil bulunmadığı bu nedenle yüklenen suçu işlediğinin sabit olmadığı anlaşıldığından CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraatine, hükmedilen hapis cezası ve güvenlik tedbirlerinin çektirilmemesine, sanık için yapılan yargılama giderinin Devlet Hâzinesi üzerinde bırakılmasına, 29.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.