Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10609 Esas 2015/5496 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Çocuk Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanan TCK"nın 89/1-2, 31/2, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet, temyiz talebinin reddi

Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2.000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL. dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu dikkate alındığında, 26.11.2013 tarihinde verilen sanığın mahkumiyetine ilişkin 3.000 TL adli para cezasından ibaret hükmün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin reddine ilişkin, ... Çocuk Mahkemesinin 02.12.2013 tarihli ek kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, müdafiinin temyiz itirazının reddiyle, ek kararın isteme uygun olarak ONANMASINA, 31.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.