Hırsızlığa teşebbüs suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-e, 35. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Asliye Ceza Mahkemesinin 22/01/2009 tarihli ve 2007/808 esas, 2009/18 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 27/02/2014 tarih ve 2013/4145/15329 sayılı Kanun Yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/03/2014 tarih ve 2014/87317 sayılı ihbarnamesiyle dairemize gönderilmekle incelendi.
MEZKUR İHBARNAMEDE
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında aynı suçtan dolayı yapılan yargılama sonucunda sanık ..."ın, 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Asliye Ceza Mahkemesince 28/05/2008 tarihinde karar verildiği ve kararın Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 02/12/2010 tarihli ve 2009/5500 esas, 2010/19087 sayılı kararı ile kesinleştiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde yer alan; “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” düzenleme karşısında, davanın reddi yerine, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşılmış olmakla,
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun Yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı incelenen dosya içeriğine göre yerinde görüldüğünden kabulü ile;
Hırsızlığa teşebbüs suçundan hükümlü ... hakkında verilip kesinleşen, Asliye Ceza Mahkemesinin 22.01.2009 tarihli ve 2007/ 808 esas, 2009/18 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı yasanın 309/4-b maddesi gözetilerek müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.