Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/13051 Esas 2015/2433 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-b, 37/1 ve 35. maddeleri gereğince 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58/6. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair, Asliye Ceza Mahkemesinin 06/10/2011 tarihli ve 2011/161 esas, 2011/441 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 13/03/2013 tarih ve 2013/4191/17178 sayılı Kanun Yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/04/2013 tarih ve 2013/101652 sayılı ihbarnamesiyle dairemize gönderilmekle incelendi.
MEZKUR İHBARNAMEDE
Sanığın adlî sicil kaydında birden fazla hükümlülüğünün bulunması karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58. maddesine göre tekerrür uygulaması yapılırken, tekerrürün koşullarının varlığının, sanık hakkında kaçıncı kez tekerrür hükümlerinin uygulandığının ve hükümlünün cezaevinde kalacağı süreye eklenecek miktarın belirlenmesi açısından, 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olmayacağını öngören 108. maddesinin ikinci fıkrası gözetilmeksizin, hangi hükümlülüğün tekerrüre esas alındığının denetime imkân verecek ve duraksamaya yol açmayacak şekilde karar yerinde açıklanmamasında isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşılmış olmakla,
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek nitelikte birden fazla mahkumiyet ilamı bulunan sanık ... hakkında tekerrür hükmünü uygulayan yerel mahkemece hangi ilamın tekerrüre esas aldığının gösterilmediği anlaşılmaktadır.
Ayrıntısına Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 gün ve 1302-309 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında yer verildiği üzere; 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesinde tekerrüre esas alınan ilamın açıkça kararda gösterilmesi gerektiğine ilişkin bir düzenleme bulunmamaktadır.Mükerirlere özgü infaz rejimi, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunda düzenlenmiş olup, "Mükerirlere Özgü İnfaz Rejimi ve Denetimli Serbestlik Tedbiri" başlıklı 108. maddesinin 2. fıkrasında ; "Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamaz" hükmüne yer verilmiş, 1. fıkrasının (c) bendine göre ise mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına karar verilenler hakkında infaz koşulları ağırlaştırılarak koşullu salıverilme süresi, süreli hapis cezasında cezanın dörtte üçü olarak belirlenmiştir.
Ayrıca, aynı maddenin 3.fıkrasında "İkinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlü koşullu salıverilmez" düzenlemesine yer verilmiştir. Sanık hakkında birinci tekerrür şartlarının oluşması nedeniyle tekerrür hükümleri uygulandıktan ve bu tekerrür uygulanan mahkumiyet kesinleştikten sonra, yeniden tekerrür hükümlerinin uygulanmasını gerektiren bir suçun işlenmesi halinde ikinci defa tekerrür hükümleri uygulanacak ve hükümlü artık şartlı salıvermeden yararlanamayacaktır.

Bahsolunan kanuni düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde, hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek olmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği, sanık hakkında birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde ise, bunlardan en ağırının infaz aşamasında tekerrüre esas alınması gerektiği sonucuna ulaşılmaktadır.
Bu itibarla, yerel mahkemenin sanık ... hakkında mükerrirere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verirken tekerrüre esas alınan ilamı kararda göstermemesinde bir isabetsizlik bulunmadığından kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, 29/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.