Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, kayden paydaşı oldukları .parsel sayılı taşınmazdaki evi davalının haksız olarak kullandığını ileri sürerek el atmanın önlenmesi isteğinde bulunmuşlardır.
Davalı, kayınpederi olan davacı Musa"ya satış bedelini ödemek suretiyle çekişme konusu evi satın aldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddianın kanıtlandığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . .. raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                                             -KARAR-
 Dava çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillere göre, çekişme konusu . parsel sayılı taşınmazın kayden davacılara ait olduğu, davalının, bu yerde kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı, ancak taşınmazın bir bölümünü haklı ve geçerli bir neden olmaksızın kullandığı anlaşılmaktadır. Davanın bu bölüm bakımından kabul edilmiş olması kural olarak doğrudur. Davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazı yerinde değildir reddine.
Ancak, hemen belirtilmelidir ki, harca esas dava değerinin hüküm kapsamına alınan el atılan yerin değeri ile sınırlı olacağı kuşkusuzdur. Ne var ki, mahkemece el atılan yerin değeri belirlenmeden taşınmazın tamamı üzerinden karar ve ilam harcının hüküm altına alınması doğru olmadığı gibi, kabul tarzı itibarı ile de yargılama sırasında harcı ikmal edilmeyen değer üzerinden davacı yararına fazla avukatlık ücretine hükmedilmiş olması da isabetli değildir.
Davalının bu yönlere değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan bu yönlere hasren HUMK."nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 19.09.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.