MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, ücret farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 31.03.2014 tarihinde tüzelkişiliği sona eren .... Başkanlığında çalıştığı sürede işyerinde uygulanan toplu iş sözleşmesi hükümlerin hatalı uygulanması neticesinde yevmiyesinin de hatalı tespit edildiğini, toplu iş sözleşmesinde düzenlenen kıdem zammının ücretine yansıtılmaması sebebi ile ücret ve diğer sendikal haklarının eksik ödendiğini ileri sürerek, yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmeleri gereğince günlük ücretinin tespitini ve ücret ödemelerinin eksik yapılması dolayısıyla fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10,00 TL" nin hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı def"inde bulunmuş ve idarelerinden herhangi bir alacağı bulunmayan davacının hak kaybının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 119/1-(ğ) maddesi uyarınca, dava dilekçesinde açık bir şekilde talep sonucu belirtilmelidir. Aynı maddenin ikinci fıkrasında, bu hususun eksik olması halinde, hakimin davacıya eksikliği tamamlaması için bir haftalık kesin süre vermesi gerektiği, bu süre içinde eksikliğin tamamlanmaması halinde ise davanın açılmamış sayılacağı hükmü düzenlenmiştir. Mahkemece, söz konusu kanun maddesi nazara alınmayarak, hangi alacakları talep ettiğini açıklaması ve toplam talep miktarını her bir alacak yönünden ayrıştırması için davacı vekiline kesin süre verilmeden yazılı şekilde kabulle sonuca gidilmesi hatalı olmuştur. Belirtilen sebeple, dava dilekçesinde istenen toplam 10,00 TL"nin, hangi alacak kalemleri için istendiğinin ve her bir alacak kalemine düşen talep miktarının açıklanması için, davacı vekiline bir haftalık ihtaratlı kesin süre verilmeli, verilen kesin süre içerisinde belirtilen hususta açıklama yapmaması halinde, davanın açılmamış sayılmasına karar verilmelidir. Bahsi geçen 10,00 TL"nin, hangi alacak kalemleri için olduğunun ve her bir alacak kalemine düşen talep miktarının açıklanması halinde ise, oluşacak sonuca göre karar verilmelidir.
Diğer taraftan, 6100 sayılı Kanun"un 297/2. maddesi uyarınca, hükmün sonuç kısmında, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Mahkemece, tüm alacak kalemleri yönünden kabul ve reddedilen tutarların hüküm fıkrasında ayrı ayrı gösterilmesi gerekirken, tüm alacak kalemleri için tek miktarın hüküm altına alınması da isabetli olmamıştır.
3. 4857 sayılı İş Kanunu"nun çeşitli hükümlerinde faiz konusunda düzenlemelere yer verilmiştir. Anılan Kanun"un 34. maddesinde, gününde ödenmeyen ücretler için mevduata uygulanan en yüksek faizin uygulanacağı hükmü bulunmaktadır. Maddede sözü edilen ücret geniş anlamda ücret olup, çalışma karşılığı ücretler, ikramiye, prim, jestiyon ve benzeri ödemelerin yanı sıra, çalışma, hafta tatili ile bayram ve genel tatil ücretleri de bu kapsama dahildir. İşe iade davası ile tespit edilen en çok dört aya kadar boşta geçen süreye ait ücret ve diğer haklar için de aynı faiz oranı uygulanmalıdır.
Ücretin toplu iş sözleşmesinden kaynaklanması halinde 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu"nun 53/2. maddesi uyarınca, uygulanması gereken faiz en yüksek işletme kredisi faizi olmalıdır.
İlave tediye alacağı, 6772 sayılı Devlet ve Ona Bağlı Müesseselerde Çalışan İşçilere İlave Tediye Yapılması Hakkındaki Kanun ile düzenlenmiş ve bu kanunda faiz türü belirtilmemiş olup, 4857 Sayılı Kanun gereği geniş anlamda ücret olarak da nitelendirilemeyeceğinden, anılan alacağa kanuni faiz uygulanması gerekirken, 4857 sayılı Kanun"a göre en yüksek banka mevduat faizine hükmedilmesi de hatalı olup ayrıca bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
.