Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2693 Esas 2020/3467 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2693
Karar No: 2020/3467
Karar Tarihi: 24.06.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2693 Esas 2020/3467 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet kararı verdi. TCK'nin 53. maddesi uygulanırken Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı gözetilebilir. Sanığın temyiz talepleri reddedildi ancak yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın hazineye değil sanıktan tahsil edilmesine karar verildi. Hükmün 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmasına karar verildi ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilebileceği belirtildi. Yargılama giderleri 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan daha az olduğu için hazineye yükletilmesine karar verildi. Kararda, TCK'nin 53. maddesi, CMK'nin 324/4. maddesi, 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 324/4. maddesi, 6183 sayılı Kanun'un 106. maddesi gibi kanun maddeleri geçmektedir.

11. Ceza Dairesi 2018/2693 E. , 2020/3467 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz taleplerinin reddine; ancak:
Yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın CMK"nin 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında olması nedeniyle hazineye yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, yargılama giderlerine ilişkin bölüm hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine "10.10 TL yargılama giderinin hüküm tarihi itibarıyla 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den daha az olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nin 324/4. maddesi gereğince hazineye yükletilmesine" ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.