Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/9991 Esas 2016/12205 Karar Sayılı İlamı

6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan sanık ... hakkında 07.02.2012 tarihli verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanmasına ve 6136 sayılı Yasanın 15/1. madde ve fıkrası uyarınca hükümlülüğüne ve müsadereye dair; IĞDIR 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.12.2014 gün ve 2014/845 esas, 2014/564 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan 07.02.2012 günü sanığın yüzüne karşı verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararında itiraz süresinin “tebliğden itibaren” başlayacağının belirtildiği ve kararın sanığa tebliğ edilmeyerek yanılgıya neden olunduğu anlaşılmakla, 07.02.2012 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın kesinleşmediği, bu kararın usulüne uygun olarak kesinleşmemesi halinde denetim süresinin başlamasının da söz konusu olamayacağı ve 5271 sayılı CMK.nun 231/11. maddesi uyarınca hükmü açıklama koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlendiğinden bahisle yazılı biçimde hükmün açıklanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.12.2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI DÜŞÜNCE

Sanık ... hakkında, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükmün, sanık tarafından temyizi üzerine sayın çoğunluğun bozmaya ilişkin kararı yerinde değildir. Şöyle ki;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 07.02.2012 tarihli kararın sanığın yüzüne karşı verildiği ancak itiraz süresinin tebliğden itibaren başlayacağının belirtilmesine karşın gerekçeli karar sanığa tebliğ edilmeden 08.03.2012 tarihinde kesinleştirildiği, 5271 sayılı CMK.nun 34/2 ve 232/6. madde ve fıkralarına göre hüküm fıkrasında, verilen karara karşı kanun yollarına başvurma olanağı bulunup bulunmadığı ve başvurma olanağı varsa süresi, mercii ve şekillerinin tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerekliliği gözetildiğinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 07.02.2012 tarihli kararın usulüne uygun olarak henüz kesinleşmediği, kesinleştiğinin kabulü ile denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediğinden bahisle dosya ele alınarak hükmün açıklanmasına ilişkin verilen 02.12.2014 tarihli kararın hukuki değerden yoksun yok hükmünde olması nedeniyle temyizi kabil bir karar niteliğinde olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince (REDDİNE), 07.02.2012 tarihli kararın kesinleşmesi hususunun mahallinde takdir ve ifasına karar verilmesi yerine, yerel mahkemenin yok hükmünde olması nedeniyle temyize mümkün olmayan 02.12.2014 tarihli kararının bozulmasına dair sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum. 28.12.2016