15. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/296 Karar No: 2020/2104 Karar Tarihi: 06.07.2020
Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2020/296 Esas 2020/2104 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, dava konusu olan eser sözleşmesi niteliğinde bulunan kat karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklı olarak davacının davalı yüklenici şirkete verdiği senet bedeli nedeniyle borçlu bulunulmadığının tespiti istemiyle açılan menfi tespit davasında, davacının dosya temyiz aşamasında feragat ettiği anlaşıldığı için dava feragat nedeniyle reddedildi. Ancak, davacıdan maktu karar ve ilam ücretinin 2/3 oranında harç alınırken, davalılardan harç alınmamış ve hükümde yer almaması gereken daha önce alınmış olup iadesi gereken harçların hükümde yer verilerek infazda tereddüt oluşturulmuştur. Ayrıca, davalı lehine de nispi vekâlet ücreti yerine maktu vekâlet ücreti tayin edilmesi doğru değildir. Bu nedenlerle, davalıların temyiz itirazları kabul edilmiş ve hüküm davalılar yararına bozulmuştur. Kararın 5766 sayılı Kanun'un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 267,80 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalılara iadesine karar verilmiştir. Karara karşı, tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise Harçlar Kanunu'nun 22. maddesi ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 6. maddesidir.
15. Hukuk Dairesi 2020/296 E. , 2020/2104 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü: - K A R A R - Dava, eser sözleşmesinden kaynaklı olarak davacı arsa sahibi tarafından davalı yüklenici şirkete verilen 1.000.000,00 TLlik senet bedeli dolayısıyla borçlu olunmadığının tespiti için açılan menfi tespit davasıdır. Dava, eser sözleşmesi niteliğinde bulunan kat karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklı olarak davacı tarafından davalı yüklenici şirkete verilen senet bedeli nedeniyle borçlu bulunulmadığının tespiti istemine ilişkin olup, mahkemece davanın feragat nedeniyle reddine dair verilen karar davalılar vekilince vekâlet ücreti ve aleyhlerine hükmedilen harç yönünden temyiz edilmiştir. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Kanunu 22. maddesinde “Davadan feragat veya davayı kabul veya sulh muhakemenin ilk celsesinde vuku bulursa, karar ve ilam harcının üçte biri, daha sonra olursa üçte ikisi alınır.” hükmüne yer verilmiştir. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 6. maddesinde “Anlaşmazlık, davanın konusuz kalması, feragat, kabul, sulh veya herhangi bir nedenle; ön inceleme tutanağı imzalanıncaya kadar giderilirse, tarife hükümleriyle belirlenen ücretlerin yarısına, ön inceleme tutanağı imzalandıktan sonra giderilirse tamamına hükmolunur.” hükmüne yer verilmiştir. Bu kural dahilinde somut olaya dönüldüğünde, davacının dosya temyiz aşamasında iken davadan feragat ettiği anlaşılmaktadır. Dava feragat nedeniyle reddedildiğinden, davacıdan maktu karar ve ilam ücretinin 2/3’si oranında harç alınması, davalılar yararına da dava değeri üzerinden nispi vekâlet ücreti verilmesi gerekirken, davacıya fazladan maktu harç yükletilmesi, davalılardan harç alınmaması gerekirken harç alınması, ayrıca hükümde yer almaması gerekirken daha önce alınmış olup iadesi gereken harçların hükümde yer verilerek infazda tereddüt oluşturulması, davalı lehine de nispi vekâlet ücreti yerine maktu vekâlet ücreti tayin edilmesi doğru olmamış, davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına bozulması uygun görülmüştür. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı tarafın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 267,80 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalılara iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 06.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.