Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/20504 Esas 2022/2450 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması (iftira) suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Gerekçeli karar başlığında suç adının “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” yerine “iftira” olarak yazılması ve sanık hakkında başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan hüküm kurulurken sevk maddesinin TCK'nın 268. maddesi delaletiyle 267/1. maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekirken sadece TCK'nın 267/1. maddesi belirtilerek hüküm kurulması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Katılan sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen beraat kararına ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan sanık müdafiinin temyiz isteminin yalnızca beraat eden sanık lehine vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiğine ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında suçtan zarar gören ve davaya katılmasına karar verilen ...’ın taraf sıfatının katılan sanık yerine sanık olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 168. maddesi ile Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren katılan sanık ... lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin istem gibi BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; "hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'ne göre 1.800,00 TL maktu vekalet ücretinin Hazineden alınarak sanık ...’a ödenmesine" karar verilmek suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/02/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.