Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21729 Esas 2022/2389 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143/1, 35, 116/4, 119/1-c ve 62. maddeleri uyarınca 4 yıl 8 ay 7 gün hapis ve 1 yıl 8 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, 1 yıl 8 ay hapis cezasının 5237 sayılı Kanun'un 51. maddesi uyarınca ertelenmesine dair BOZDOĞAN Asliye Ceza Mahkemesinin 16/09/2015 tarihli ve 2014/423 esas, 2015/414 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 04/10/2021 gün ve 94660652-105-09-12052-2021- Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15/10/2021 gün ve 2021/122081 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargılamanın diğer sanıklar yönünden Yargıtay bozma ilamı sonrasında anılan Mahkemenin 2021/123 esasına kayden halen derdest olduğunun anlaşılması karşısında, onaylı dosya sureti üzerinden yapılan incelemede,
Anılan kararın diğer sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 14/12/2020 tarihli ve 2020/3604 esas, 2020/4727 karar sayılı ilamında yer alan, "Sanık ... hakkında verilen 16/09/2015 tarihli mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilmeksizin kesinleştiği buna karşılık 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddelerii uyarınca sanık ...’a zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma haklarının kısıtlanmış olduğunun anlaşılması karşısında temyiz edilmeksizin kesinleşen bahse konu hükümlere yönelik kanun yararına bozma yoluna gidilmesi olanaklı görülmüştür." şeklindeki açıklamalar nazara alındığında, 5237 sayılı Kanun'un 142/2-h ve 143. maddelerine temas eden hırsızlık suçundan yargılanan sanığın savunmasının, baro tarafından zorunlu müdafii atanmak suretiyle alınması gerektiği gözetilmeksizin, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Diğer sanıklar ... ve .... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen 16/09/2015 tarihli ve 2014/423 E.- 2015/414 K. sayılı mahkûmiyet hükmü ile ilgili olarak verilen kararın Yüksek Yargıtay 6. Ceza Dairesince, 14.12.2020 tarihli ve 2020/3604 E. - 2020/4727 K. sayılı ilamı ile mala zarar verme suçundan reddine, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından bozulmasına karar verildiği ve incelemeye konu sanık ... hakkında kanun yararına bozma ihbarında da bulunulması nedeniyle kanun yararına bozma yasa yoluna gelen mahkûmiyet hükmünü inceleme görevi 6. Ceza Dairesine ait olduğundan dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın Yüksek 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 16/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.