Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21735 Esas 2022/2402 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ...'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-e ve 62. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun'un 58. maddesi gereğince ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra başlamak üzere denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Küçükçekmece 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/11/2020 tarihli ve 2019/151 esas, 2020/359 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 04/08/2021 gün ve 2137/2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29/09/2021 gün ve 2021/101910 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun ile değişik 5275 sayılı Kanun'un 108. maddesinin 4. Fıkrasında yer alan, "İnfaz hâkimi, mükerrir hakkında cezanın infazının tamamlanmasından sonra başlamak ve bir yıldan az olmamak üzere denetim süresi belirler." şeklindeki düzenleme uyarınca mükerrir sanık hakkında denetimli serbestlik süresini belirleme yetkisi İnfaz hakiminde olduğu cihetle, Mahkemesince cezanın infazından sonra başlamak üzere denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre; sanık ...’nin hırsızlık suçundan mahkumiyetine ilişkin ilamında TCK'nın 58. maddesi uygulanıp ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre cezanın infaz edilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verildiği, ancak 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/3. maddesinde belirlenen ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilemeyecek olması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (KÜÇÜKÇEKMECE) 7. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 10.11.2020 tarihli ve 2019/151 E., 2020/359 K. sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; hüküm fıkrasından “... ve cezanın infazından sonra başlamak üzere denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ilişkin kısmının çıkartılmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 16/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.