Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21730 Esas 2022/2405 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143, 116/2-3, 151/1 ve 62. maddeleri gereğince 6 yıl 3 ay hapis, 3 ay 10 gün hapis ve 1 yıl 8 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair ÇORLU 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/01/2019 tarihli ve 2018/399 esas, 2019/37 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26/07/2021 gün ve 94660652-105-59-12760-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28/09/2021 gün ve 2021/98927 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Benzer bir olaya ilişkin olarak Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 29/06/2020 tarihli ve 2020/5826 esas, 2020/6444 karar sayılı ilamında "28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddelerii uyarınca ... zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, sanık müdafiinin hazır bulunmadığı duruşmada sanığın savunması alınarak aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması, Bozmayı gerektirmiş... " şeklinde belirtildiği üzere, 5237 sayılı Kanun'un 142/2-h ve 143. maddelerine temas eden hırsızlık suçundan yargılanan sanığa baro tarafından zorunlu müdafii atanmak suretiyle savunmasının tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, sanık ...’in mahkemenin 16/01/2019 tarihli mahkumiyet kararını 28/01/2021 tarihinde istinaf ettiği, mahkemenin 04/03/2021 tarihli ek kararıyla istinaf talebinin reddine karar verildiği, sanığın 08/03/2021 tarihinde bu ek kararı da istinaf etmesi üzerine mahkemenin dosyayı istinaf incelemesi için Bölge Adliye Mahkemesine göndermesi gerekirken istinaf talebinin reddine ilişkin kararın Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/04/2021 tarih ve 2021/329 Değişik İş sayılı kararıyla incelenip itirazın reddine karar verildiği ancak bu kararın yok hükmünde olduğu ve mahkemenin 16/01/2019 tarihli kararının usulüne uygun kesinleşmediği, kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, Çorlu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/01/2019 tarihli kararının usule uygun olarak kesinleştirildikten sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, (ÇORLU) 2. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 16/01/2019 tarihli ve 2018/399 E., 2019/37 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 16/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.