Esas No: 2020/24369
Karar No: 2022/2456
Karar Tarihi: 16.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24369 Esas 2022/2456 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, katılan sanıklardan birine mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından adli para cezası verirken, diğer suçlamalar için beraat kararı vermiştir. Adli para cezası verilen suçlarda temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak hükümlerden biri, suçlama ve cezaların yasal sınırları göz önünde bulundurularak yapılan değerlendirmede bozulmuş ve yeniden yargılama yapılmasına gerek görülmemiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 5237 sayılı TCK'nın 86/2, 125/1-4 ve 151/1. maddeleri, 66/1-e. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317 ve 322. maddeleri geçmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Katılan sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizi mümkün olmadığından, CMK'nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan sanık ... müdafiinin dilekçesinin itiraz niteliğinde olduğu kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE,
II- Katılan sanık ... hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından katılan sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
III- Katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen beraat kararı ve hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karar ile sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen beraat kararına ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan sanık ...’in eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK'nın 86/2. ve 125/1-4. maddelerinde tanımlanan suçlar ile sanık ...’in eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde tanımlanan suç için öngörülen cezaların türleri ve üst sınırlarına göre, aynı Kanun'un 66/1-e. maddesinde belirtilen 8 yıllık dava zamanaşımının, sanıkların sorgularının yapıldığı 13/11/2013 tarihinden itibaren inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, katılan sanık ... ve sanık ... hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 16/02/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.