10. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/24320 Karar No: 2016/4386 Karar Tarihi: 29.03.2016
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/24320 Esas 2016/4386 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2014/24320 E. , 2016/4386 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir. Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, 2- Davacı Kurum vekilinin temyiz itirazlarının incelemesine gelince; Dava; 18.07.2010 tarihli iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelir ve yapılan ödemelerin tahsili istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Kanunun 21. ve 76. maddeleridir. Anılan madde kusur sorumluluğuna dayanmakta olup, işveren ve 3. kişiler rücu alacağından kusurlarının varlığı halinde sorumludurlar. Kusurun belirlenmesinde ise; zararlandırıcı sigorta olayının ne şekilde oluştuğunun, dosya içeriğindeki tüm deliller takdir olunarak belirlenmesi ve kabul edilen maddi olgular doğrultusunda, konusunda uzman sayılacak kişilerden oluşturulacak bilirkişi heyetinden, aynı olay nedeniyle daha önce açılmış ve kesinleşmiş tazminat ve ceza dosyaları varsa, bu dosyalardaki kusur raporları ile çelişki oluşturmayacak şekilde kusur oran ve aidiyeti konusunda rapor alınması gereklidir. Gece vardiyasında, eksantrik preste sac parça kesim işi yaparken, rulo sactan kesilen ilk şeritin, ikincisini kesmek için uzandığında, avucundan kayıp sağ gözüne çarpması şeklinde gerçekleştiği anlaşılan somut olay hakkında, iş müfettişi tarafından düzenlenen raporda ve dosya kapsamında alınan ilk kusur raporunda, işverenin %20, kazalının %80 kusurlu olduğu sonucuna varılmış, ikinci kusur raporunda ise işveren %40, kazalı %60 kusurlu bulunmuştur. Mahkemece, ilk kusur raporuna dayanılarak hüküm tesis edilmiş ise de, olayın oluşuna uygun olmadığı anlaşılan kusur raporuna dayanılarak hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir. O hâlde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmü BOZULMASINA, 29.03.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.