Esas No: 2022/635
Karar No: 2022/2399
Karar Tarihi: 16.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/635 Esas 2022/2399 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçuyla ilgili bir davada sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanığın temyiz başvurusu sonucunda Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından yapılan bir kanun yararına bozma kararı doğrultusunda, mahkeme kararın bozulmasına hükmetmiştir. Bozma nedeni, sanık hakkındaki suçlamalar için zamanaşımının dolduğu ve bu nedenle düşme kararı verilmesi gerektiği olmuştur. Kanunlar olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddeleri sıklıkla zikredilmiştir. Kanun yararına bozma kararı sonrasında yeniden yargılama yapılması gerekmediği için, sanık hakkındaki davalara düşürülme kararı verilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21/01/2020 tarihli ve 2017/15-618 E., 2020/16 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere zamanaşımı hesabında “Aynı fiilden dolayı tekrar yargılamayı gerektiren hallerde, mahkemece bu husustaki talebin kabul edildiği tarihten itibaren fiile ilişkin zamanaşımı süresi yeni baştan işlemeye başlar.” şeklindeki 5237 sayılı TCK’nın 66/5. maddesinin kanun yararına bozulmasına karar verilen hükümler yönünden uygulama yerinin bulunmadığı, zira kanun yararına bozulan hüküm sonrasında yerel mahkemelerce yapılan yargılamanın yeniden yapılan bir yargılama olmayıp önceki yargılamanın devamı niteliğinde olması nedeniyle “tekrar muhakeme” veya “tekrar yargılama” ibareleri ile kastedilenin yargılamanın yenilenmesi kurumu olduğu, buna göre sanık ... hakkında mahkumiyet hükümlerinin kesinleştiği 09/10/2017 tarihi ile kanun yararına bozma tarihi olan 01/10/2019 tarihi arasında da zamanaşımının durduğu anlaşılmakla;
Sanığın suç tarihinde gündüz vakti müştekinin evinin kapı kilidini kırarak, suça konu eşyayı çalması şeklinde eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 116/1 ve 151. maddesinde tanımlanan suçları oluşturduğu, bu suçlar için öngörülen cezaların üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddelerine göre hesaplanan 12 yıllık zamanaşımının, suç tarihi olan 21.09.2005 gününden karar tarihine kadar dolduğundan düşme kararı verilmesi yerine yargılamaya devamla mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 16/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
