MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm ile sanık hakkında 25/09/2019 tarihinde verilen ek karar temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5271 sayılı CMK’nun 35/3. maddesi uyarınca tebliğ tarihinde serbest olmayan veya tutuklu bulunan kişiye kararın okunup anlatılması gerektiği ancak tebligat sırasında cezaevinde bulunan sanık ...’na hüküm tebliğ edilirken bu usule uyulmayarak tebellüğ ettiği denilmek sureti ile yetinildiği, bu haliyle sanığın temyizin reddine ilişkin ek karara karşı süresinde temyiz dilekçesi verdiği ve gerekçeli karara ilişkin tebliğin usule uygun tebliğ edilmediğinden, mahkemenin 25/09/2019 tarihinde temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar kaldırılarak sanığın süresinde temyiz dilekçesi verdiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan ukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 3. fıkrasındaki “İkinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlünün koşullu salıverilmeyeceğine” ilişkin hükmün uygulanabilmesi için; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanıp 5275 sayılı Kanunun 108/1. maddesi uyarınca infazı yapıldıktan sonra tekrar suç işleyerek ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği, sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan Kuşadası 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 2007/178 Esas, 2007/309 Karar sayılı ilamında tekerrüre esas alınan 2 ayrı mahkumiyetin her birinin suç tarihinin 08.07.2005 tarihinde önce olduğu anlaşılmakla, hükümlülük kararında mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCY’nun 58/7. maddesi gereğince “Mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, şartları oluşmadığı halde, yazılı şekilde sanığın 2. kez mükerrir olduğu belirtilmesi,
2-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsamında hak yoksunluklarına ilişkin hükümlerin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,hüküm fıkrasından TCK"nun 58. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümden "Sanığın ikinci kez mükerrir olduğu" cümlesinin çıkarılması ve hüküm fıkrasından TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına yönelik tüm kısımların çıkartılıp yerine ""TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanması" suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,12.05.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.